вы́тлець

‘сатлець, струхлець, спарахнець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́тлее вы́тлеюць
Прошлы час
м. вы́тлеў вы́тлелі
ж. вы́тлела
н. вы́тлела
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́тлеўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)