вы́тлець
‘сатлець, струхлець, спарахнець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
вы́тлее | вы́тлеюць | |
Прошлы час | ||
вы́тлеў | вы́тлелі | |
вы́тлела | ||
вы́тлела | ||
Дзеепрыслоўе | ||
вы́тлеўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)