спро́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спро́ба |
спро́бы |
| Р. |
спро́бы |
спро́б |
| Д. |
спро́бе |
спро́бам |
| В. |
спро́бу |
спро́бы |
| Т. |
спро́бай
спро́баю |
спро́бамі |
| М. |
спро́бе |
спро́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
спро́ба, -ы, мн. -ы, спроб, ж.
1. Намаганне зрабіць што-н. пры адсутнасці упэўненасці ў дасягненні поспеху.
Зрабіць спробу пераканаць апанента.
Няўдалая с.
2. Праверка, выпрабаванне дзейнасці чаго-н.
С. адрамантаваць радыёпрыёмнік.
|| прым. спро́бны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спро́ба ж.
1. в разн. знач. попы́тка;
рабі́ць ~бу — де́лать попы́тку;
пе́ршая с. — пе́рвая попы́тка;
2. о́пыт м.;
пе́ршыя ~бы паэ́та — пе́рвые о́пыты поэ́та;
3. про́ба
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спро́ба, ‑ы, ж.
1. Намаганне зрабіць што‑н. пры адсутнасці ўпэўненасці ў дасягненні поспеху. Партызаны спалілі мост і паспяхова адбівалі ўсе спробы ворага пераправіцца на гэты бераг. Шамякін. Нарэшце .. [Таццяна] зрабіла новую спробу зайсці ў пакой. Васілёнак. // Намаганне ажыццявіць што‑н. пры адсутнасці вопыту. Спробы збудаваць падводны човен мелі месца і ў Расіі. «Маладосць». // Першыя недасканалыя вынікі творчай дзейнасці. Канешне, толькі некаторая частка вясковых аўтараў падыходзіць так да сваіх літаратурных спроб. Чорны. Але як рэзка адрозніваюцца яны [кнігі] ад першых творчых спроб паэта! Бярозкін.
2. Праверка, выпрабаванне. Я распрацаваў праект пісталеціка і зрабіў адзін для спробы. Бядуля. Праз два дні павінна быць спроба лініі. Паслядовіч. // Праверка дакрананнем, на смак і пад. Ён [сейбіт] глядзеў гаспадарка, Браў на спробу рукою, Як ішло з малатарні. Быццам золата тое. Броўка. Андрэй Міхайлавіч .. прапусціў апісанне хэўсурскай джыгітоўкі, паездкі гасцей на Казбек .. і ў Кахецію для спробы славутых він. Самуйлёнак. [Паважны чалавек:] — Нясі, галубчык, мне якіх штук пяць [ракаў] на спробу. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасяга́нне, -я, н. (кніжн.).
Спроба зрабіць замах на каго-, што-н., пазбавіць каго-н. чаго-н.
П. на чужую маёмасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
путч, -у, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).
Спроба дзяржаўнага перавароту, а таксама арганізаваны групай змоўшчыкаў сам пераварот.
|| прым. путчы́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стоўпатварэ́нне, -я, н.
Неразбярыха, мітусня, бесталковы шум пры зборышчы народу; стоўпішча.
У хаце цэлае с.
◊
Вавілонскае стоўпатварэнне — паводле біблейскай легенды — няўдалая спроба пабудаваць у Вавілоне вежу да неба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эксперыме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
1. Навукова пастаўлены дослед.
Ставіць э.
2. Спроба ажыццявіць што-н. новае.
Псіхалагічны э.
|| прым. эксперымента́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пасяга́нне, ‑я, н.
Спроба зрабіць замах на каго‑, што‑н., пазбавіць каго‑н. чаго‑н. Пасяганне на чужую маёмасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
попы́тка спро́ба, -бы ж.;
предпринима́ть попы́тки рабі́ць спро́бы; (пытаться) спрабава́ць;
пе́рвая попы́тка спорт. пе́ршая спро́ба;
◊
попы́тка не пы́тка погов. купі́ў не купі́ў, а патаргава́ць мо́жна.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)