Verbum

анлайнавы слоўнік

птушаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

	адз.	мн.
Н.	птушаня́	птушаня́ты
Р.	птушаня́ці	птушаня́т
Д.	птушаня́ці	птушаня́там
В.	птушаня́	птушаня́т
Т.	птушанё́м	птушаня́тамі
М.	птушаня́ці	птушаня́тах

Іншыя варыянты: птушанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

птушанё ср., см. птушаня́

птушаня́ и птушанё, -ня́ці ср. птене́ц м.;

◊ жаўтаро́тае п. — желторо́тый птене́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

птушаня́ і птушанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня птушкі. Калі Хоці злавіў .. [калібры].., то думаў, што гэта проста нейкае звычайнае птушаня, што яно вырасце і зробіцца вялікай дарослай птушкай. Арабей. Птушыныя гнёзды даўно апусцелі — Расправілі крылы свае птушаняты. Гаўрусёў. // перан. Пра чыё‑н. дзіця. Сірочае, праўда, гняздо, асірацелае пасля таго, як забілі Андрэя, аднак, усё ж такі гняздо, бо ў ім жыло разам з Лідай іхняе птушанё — дзевяцімесячная Верачка. Брыль. // перан. Пра маладога, нявопытнага чалавека. — Так нечакана ўсё, падумаць мушу я, — Якуб павольна з крэсла ўзняўся, — Я ж у навуцы птушаня, А вы заслужаны машыназнаўца. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

птушаня; піскляня (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

грачаня́ і грачанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня грака.