прыпіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны; зак.
1. што. Напісаць у дадатак да чаго-н.
П. некалькі слоў.
2. каго-што. Прылічыць (у 2 знач.) запісаўшы.
П. да прызыўнога ўчастка.
3. што і каму-чаму. Палічыць вынікам чаго-н., зыходным ад каго-, чаго-н., прыналежным каму-н.
Поспех акцёра прыпісалі яго прыгажосці.
П. верш не таму, хто складаў.
|| незак. прыпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прыпі́ска, -і, 2Ш-пісцы, ж. (да 1 і 2 знач.) і прыпі́сванне, -я, н. (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыпіса́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпішу́ |
прыпі́шам |
| 2-я ас. |
прыпі́шаш |
прыпі́шаце |
| 3-я ас. |
прыпі́ша |
прыпі́шуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыпіса́ў |
прыпіса́лі |
| ж. |
прыпіса́ла |
| н. |
прыпіса́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прыпішы́ |
прыпішы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прыпіса́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпіса́ць сов., в разн. знач. приписа́ть;
п. не́калькі радко́ў — приписа́ть не́сколько стро́чек;
п. да прызыўно́га ўча́стка — приписа́ть к призывно́му уча́стку;
п. сабе́ чужы́я заслу́гі — приписа́ть себе́ чужи́е заслу́ги;
п. хво́раму ляка́рства — приписа́ть больно́му лека́рство
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., каго-што.
1. Напісаць у дадатак да ўжо напісанага. Прыёмшчык у Максімавым лісце прыпісаў Тодарава прозвішча... Чорны. // Дадаць да якога‑н. афіцыйнага дакумента фальшывыя звесткі з якой‑н. карыслівай мэтай. Прыпісаць працэнты выканання плана. □ — Можа б калі і прыпісаў які працадзень, прыкладна, тваёй [Аўдулі] ці другому каму, дык, думаеш, можна? Ермаловіч.
2. Запісаўшы, унёсшы ў спіс, прылічыць, аднесці куды‑н., да чаго‑н. Да свайго надзелу прыпісаў Пракопавай [зямлі] больш як паўдзесяціны, і зямлі не абы-якой. Мележ. Потым князь забраў Данілу, Прыпісаў яго ў свой дом. Колас.
3. каму-чаму. Палічыць уласцівым каму‑н., зробленым кім‑н. «Навошта такі шум? Яшчэ, чаго добрага, усе дасягненні прыпішуць мне аднаму... А што пасля?» — з трывогай думаў.. [Анатоль]. Ваданосаў. [Марына:] — Калі я тых кароў баялася, як чарцей лазатых? Гэта ён сам, мабыць, баіцца, дык от і мне прыпісаў. Сабаленка. // Вытлумачыць што‑н. чым‑н., палічыць вынікам чаго‑н. Поспех акцёра прыпісалі яго прыгажосці.
4. Назначыць хвораму якое‑н. лячэнне; прапісаць. Рыгору Лявонавічу прыпісалі мікстуру і забаранілі размаўляць цэлы месяц. Пянкрат. Доктар прыпісаў .. [хворай] сонца, белы хлеб, малако і гародніну. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
приписа́ть сов., в разн. знач. прыпіса́ць, мног. папрыпі́сваць;
приписа́ть ци́фру прыпіса́ць лі́чбу;
приписа́ть к избира́тельному уча́стку прыпіса́ць да вы́барчага ўча́стка;
приписа́ть себе́ чужи́е заслу́ги прыпіса́ць сабе́ чужы́я заслу́гі;
приписа́ть ли́шнее прыпіса́ць лі́шняе;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папрыпі́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.
Прыпісаць усіх, многіх або ўсё, многае.
П. дапрызыўнікаў да прызыўных пунктаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыпі́саны в разн. знач. припи́санный; см. прыпіса́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыпісаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпі́сваць несов., в разн. знач. припи́сывать; см. прыпіса́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпі́саны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыпісаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)