прыпіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны; зак.

1. што. Напісаць у дадатак да чаго-н.

П. некалькі слоў.

2. каго-што. Прылічыць (у 2 знач.) запісаўшы.

П. да прызыўнога ўчастка.

3. што і каму-чаму. Палічыць вынікам чаго-н., зыходным ад каго-, чаго-н., прыналежным каму-н.

Поспех акцёра прыпісалі яго прыгажосці.

П. верш не таму, хто складаў.

|| незак. прыпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыпі́ска, -і, 2Ш-пісцы, ж. (да 1 і 2 знач.) і прыпі́сванне, -я, н. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпіса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпішу́ прыпі́шам
2-я ас. прыпі́шаш прыпі́шаце
3-я ас. прыпі́ша прыпі́шуць
Прошлы час
м. прыпіса́ў прыпіса́лі
ж. прыпіса́ла
н. прыпіса́ла
Загадны лад
2-я ас. прыпішы́ прыпішы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпіса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпіса́ць сов., в разн. знач. приписа́ть;

п. не́калькі радко́ў — приписа́ть не́сколько стро́чек;

п. да прызыўно́га ўча́стка — приписа́ть к призывно́му уча́стку;

п. сабе́ чужы́я заслу́гі — приписа́ть себе́ чужи́е заслу́ги;

п. хво́раму ляка́рства — приписа́ть больно́му лека́рство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., каго-што.

1. Напісаць у дадатак да ўжо напісанага. Прыёмшчык у Максімавым лісце прыпісаў Тодарава прозвішча... Чорны. // Дадаць да якога‑н. афіцыйнага дакумента фальшывыя звесткі з якой‑н. карыслівай мэтай. Прыпісаць працэнты выканання плана. □ — Можа б калі і прыпісаў які працадзень, прыкладна, тваёй [Аўдулі] ці другому каму, дык, думаеш, можна? Ермаловіч.

2. Запісаўшы, унёсшы ў спіс, прылічыць, аднесці куды‑н., да чаго‑н. Да свайго надзелу прыпісаў Пракопавай [зямлі] больш як паўдзесяціны, і зямлі не абы-якой. Мележ. Потым князь забраў Данілу, Прыпісаў яго ў свой дом. Колас.

3. каму-чаму. Палічыць уласцівым каму‑н., зробленым кім‑н. «Навошта такі шум? Яшчэ, чаго добрага, усе дасягненні прыпішуць мне аднаму... А што пасля?» — з трывогай думаў.. [Анатоль]. Ваданосаў. [Марына:] — Калі я тых кароў баялася, як чарцей лазатых? Гэта ён сам, мабыць, баіцца, дык от і мне прыпісаў. Сабаленка. // Вытлумачыць што‑н. чым‑н., палічыць вынікам чаго‑н. Поспех акцёра прыпісалі яго прыгажосці.

4. Назначыць хвораму якое‑н. лячэнне; прапісаць. Рыгору Лявонавічу прыпісалі мікстуру і забаранілі размаўляць цэлы месяц. Пянкрат. Доктар прыпісаў .. [хворай] сонца, белы хлеб, малако і гародніну. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпіса́ць, прыпі́сваць

1. (прыбавіць) (hin)zúschreiben* vt, béifügen vt;

2. (зарэгістраваць) registríeren vt, éintragen* vt;

3. (каму-н., што-н.) zúschreiben* vt, zúrechnen vt; j-n für den Úrheber hálten*; etw. (A) für die Úrsache hálten*;

прыпіса́ць каму-н. віну́ j-m die Schuld zúschreiben*; j-m etw. (A) zur Last légen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

приписа́ть сов., в разн. знач. прыпіса́ць, мног. папрыпі́сваць;

приписа́ть ци́фру прыпіса́ць лі́чбу;

приписа́ть к избира́тельному уча́стку прыпіса́ць да вы́барчага ўча́стка;

приписа́ть себе́ чужи́е заслу́ги прыпіса́ць сабе́ чужы́я заслу́гі;

приписа́ть ли́шнее прыпіса́ць лі́шняе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыпі́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Прыпісаць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. дапрызыўнікаў да прызыўных пунктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпі́саны в разн. знач. припи́санный; см. прыпіса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпі́сваць несов., в разн. знач. припи́сывать; см. прыпіса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)