прыкі́двацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкі́дваюся |
прыкі́дваемся |
| 2-я ас. |
прыкі́дваешся |
прыкі́дваецеся |
| 3-я ас. |
прыкі́дваецца |
прыкі́дваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыкі́дваўся |
прыкі́дваліся |
| ж. |
прыкі́двалася |
| н. |
прыкі́двалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкі́двайся |
прыкі́двайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкі́дваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыкі́двацца несов.
1. (кім, чым) (принимать вид) прики́дываться, притворя́ться, представля́ться; (изображать) представля́ть (кого, что), ко́рчить (кого, что), разы́грывать (кого, что);
2. разг. (приставать — о болезни) прики́дываться;
1, 2 см. прыкі́нуцца;
3. страд. прикрыва́ться; прибра́сываться; прики́дываться; набавля́ться; см. прыкі́дваць 1-4;
◊ п. аве́чкай (няві́нным ягнём) — прики́дываться ове́чкой (неви́нным ягнёнком);
п. ду́рнем — ко́рчить (валя́ть) дурака́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыкі́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прыкінуцца.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пападацца, трапляцца паміж кім‑, чым‑н.; пракідацца. Праўда, зямля там не дужа добрая — ёсць пырнік, свірэпка, растуць васількі, дзе-нідзе прыкідваецца і шча[ўе]. Гроднеў.
3. Зал. да прыкідваць.
•••
Прыкідвацца авечкай — выдаваць сябе за някемлівага, дурнаватага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыкі́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак. (разм.).
1. кім-чым. Тое, што і прытварыцца.
П. хворым.
Прыкінуўся, што нічога неразумее.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раптоўна наступіць, прыстаць (пра хваробу).
Вогнік прыкінуўся.
|| незак. прыкіда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і прыкі́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыкідвацца, прытварацца, падрабляцца, рысавацца, сімуляваць; удаваць, разыгрываць (разм.); маскіравацца (перан.) □ рабіць выгляд, выдаваць сябе, выстаўляць сябе, удаваць з сябе, строіць з сябе, строіць блазна
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
удава́ць, удаю́, удае́ш, удае́; удаём, удаяце́, удаю́ць; незак. (разм.).
1. гл. удаць.
2. (пераважна са словамі «сябе», «з сябе»). Рабіць выгляд, прыкідвацца.
У. з сябе пакрыўджанага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
притворя́тьсяII несов. (представляться кем-, чем-л.) прыкі́двацца, прытвара́цца;
он притворя́лся спя́щим ён прыкі́дваўся, што спіць;
притворя́ться безразли́чным прыкі́двацца абыя́кавым;
притворя́ться глухи́м прыкі́двацца глухі́м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бязглу́здзіць
‘быць або прыкідвацца дурным, неразумным; пазбаўляць каго-небудзь розуму’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бязглу́зджу |
бязглу́здзім |
| 2-я ас. |
бязглу́здзіш |
бязглу́здзіце |
| 3-я ас. |
бязглу́здзіць |
бязглу́здзяць |
| Прошлы час |
| м. |
бязглу́здзіў |
бязглу́здзілі |
| ж. |
бязглу́здзіла |
| н. |
бязглу́здзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
бязглу́здзі |
бязглу́здзіце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
бязглу́здзячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
смире́нничать несов., разг. быць (прыкі́двацца) пако́рлівым (ці́хім, ціхмя́ным).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)