прыкі́двацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыкі́дваюся прыкі́дваемся
2-я ас. прыкі́дваешся прыкі́дваецеся
3-я ас. прыкі́дваецца прыкі́дваюцца
Прошлы час
м. прыкі́дваўся прыкі́дваліся
ж. прыкі́двалася
н. прыкі́двалася
Загадны лад
2-я ас. прыкі́двайся прыкі́двайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыкі́дваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкі́двацца несов.

1. (кім, чым) (принимать вид) прики́дываться, притворя́ться, представля́ться; (изображать) представля́ть (кого, что), ко́рчить (кого, что), разы́грывать (кого, что);

2. разг. (приставать — о болезни) прики́дываться;

1, 2 см. прыкі́нуцца;

3. страд. прикрыва́ться; прибра́сываться; прики́дываться; набавля́ться; см. прыкі́дваць 1-4;

◊ п. аве́чкай (няві́нным ягнём) — прики́дываться ове́чкой (неви́нным ягнёнком);

п. ду́рнем — ко́рчить (валя́ть) дурака́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкі́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыкінуцца.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пападацца, трапляцца паміж кім‑, чым‑н.; пракідацца. Праўда, зямля там не дужа добрая — ёсць пырнік, свірэпка, растуць васількі, дзе-нідзе прыкідваецца і шча[ўе]. Гроднеў.

3. Зал. да прыкідваць.

•••

Прыкідвацца авечкай — выдаваць сябе за някемлівага, дурнаватага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкі́двацца разм. sich (án)stéllen, sich verstéllen; sich áufspielen (кім-н. als A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыкі́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак. (разм.).

1. кім-чым. Тое, што і прытварыцца.

П. хворым.

Прыкінуўся, што нічога неразумее.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раптоўна наступіць, прыстаць (пра хваробу).

Вогнік прыкінуўся.

|| незак. прыкіда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і прыкі́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкідвацца, прытварацца, падрабляцца, рысавацца, сімуляваць; удаваць, разыгрываць (разм.); маскіравацца (перан.) □ рабіць выгляд, выдаваць сябе, выстаўляць сябе, удаваць з сябе, строіць з сябе, строіць блазна

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

прики́дываться несов.

1. прыкі́двацца; см. прики́нуться;

2. страд. прыкіда́цца, прыкі́двацца; см. прики́дывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удава́ць, удаю́, удае́ш, удае́; удаём, удаяце́, удаю́ць; незак. (разм.).

1. гл. удаць.

2. (пераважна са словамі «сябе», «з сябе»). Рабіць выгляд, прыкідвацца.

У. з сябе пакрыўджанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

притворя́ться​II несов. (представляться кем-, чем-л.) прыкі́двацца, прытвара́цца;

он притворя́лся спя́щим ён прыкі́дваўся, што спіць;

притворя́ться безразли́чным прыкі́двацца абыя́кавым;

притворя́ться глухи́м прыкі́двацца глухі́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязглу́здзіць

‘быць або прыкідвацца дурным, неразумным; пазбаўляць каго-небудзь розуму’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бязглу́зджу бязглу́здзім
2-я ас. бязглу́здзіш бязглу́здзіце
3-я ас. бязглу́здзіць бязглу́здзяць
Прошлы час
м. бязглу́здзіў бязглу́здзілі
ж. бязглу́здзіла
н. бязглу́здзіла
Загадны лад
2-я ас. бязглу́здзі бязглу́здзіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бязглу́здзячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)