прыгаво́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыгаво́р |
прыгаво́ры |
| Р. |
прыгаво́ру |
прыгаво́раў |
| Д. |
прыгаво́ру |
прыгаво́рам |
| В. |
прыгаво́р |
прыгаво́ры |
| Т. |
прыгаво́рам |
прыгаво́рамі |
| М. |
прыгаво́ры |
прыгаво́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыгаво́р, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Рашэнне, вынесенае судом пасля разбору судовай справы.
Абвінаваўчы п.
Апраўдальны п.
П. абскарджанню не падлягае.
2. перан. Увогуле пастанова, рашэнне, меркаванне з ацэнкай чаго-н.
Суровы п. гісторыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыгаво́р, -ру м.
1. пригово́р;
вы́несці п. — вы́нести пригово́р;
2. см. прыгаво́рка;
3. уст. колдовство́ ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыгаво́р, ‑у, м.
1. Рашэнне суда па якой‑н. справе. Па прыгавору ваеннага трыбунала з .. [Жучкова] знялі афіцэрскія пагоны і накіравалі ў штрафны батальён. Корбан. Пакуль чыталі прыгавор, .. [К. Каліноўскі] спакойна і мужна пазіраў на людскі натоўп. С. Александровіч.
2. Рашэнне, пастанова якой‑н. арганізацыі. Партызаны вынеслі смяротны прыгавор каменданту суседняга мястэчка, нейкаму пану фон Губерту. Краўчанка. // Рашэнне, меркаванне па якому‑н. пытанню; ацэнка чаго‑н. Вось і скончана ўсё: Для пачуццяў маіх Прыгавор ты выносіш суровы... Тарас.
3. звычайна мн. (прыгаво́ры, ‑аў). Словы, якімі суправаджаюць якое‑н. дзеянне. [Жанчына] неяк усміхнулася, ажыла.. і пачала свае старыя прыгаворы нанава. — А вы ў Грыні? Ды і я ж у Грыні. Да сястры сваёй, да Раіны... Пташнікаў. Адтуль [з пакоя] чуліся стогны Ніны, прыгаворы Гарпіны. Галавач.
4. Уст. Варажба, чараўніцтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыгавор, прысуд, суд; вырак (абл.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
апраўда́льны, -ая, -ае.
Які заключае ў сабе апраўданне.
А. прыгавор.
А. дакумент.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
несправядлі́вы, -ая, -ае.
Які адступаецца ад справядлівасці, супярэчыць справядлівасці.
Н. прыгавор.
|| наз. несправядлі́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прысу́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. Рашэнне суда, прыгавор.
Вынесці п.
2. перан. Асуджальная ацэнка чаго-н.
Суровы п. гісторыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́рак, ‑у, м.
Уст. Пастанова, рашэнне суда; прыгавор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыгавары́ць, -ару́, -о́рыш, -о́рыць; -о́раны; зак., каго (што) і да чаго.
Вынесці абвінаваўчы прыгавор каму-н.
П. да турэмнага зняволення.
|| незак. прыгаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)