пралама́ць, -амлю́, -о́міш, -о́міць; -амі; -ама́ны; зак., што.

1. Зрабіць дзірку, пралом, прабіць наскрозь.

П. сцяну.

П. чэрап.

2. Змяніць напрамак пры пераходзе з аднаго фізічнага асяроддзя ў другое.

Прызма праламала сонечны прамень.

|| незак. прало́мліваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.), прало́мваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.) і праламля́ць, -я́е (да 2 знач.).

|| наз. прало́м, -у, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пралама́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праламлю́ прало́мім
2-я ас. прало́міш прало́міце
3-я ас. прало́міць прало́мяць
Прошлы час
м. пралама́ў пралама́лі
ж. пралама́ла
н. пралама́ла
Загадны лад
2-я ас. праламі́ праламі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пралама́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пралама́ць сов.

1. пролома́ть;

~ма́ў сце́жку ў гушчары́ — пролома́л тропи́нку в ча́ще;

2. (пробить насквозь) проломи́ть;

п. лёд — проломи́ть лёд;

3. физ. преломи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралама́ць, ‑ламлю, ‑ломіш, ‑ломіць; зак., што.

1. Зрабіць дзірку, пралом; прабіць. [Гіль:] — Масток разбураны. Бачыце, цяжкая машына ішла, праламала. Гамолка. Як мне хацелася схапіць.. [камень] і праламаць ім паганы той чэрап!.. Ракітны.

2. Спец. Адхіліць, змяніць кірунак (радыёхваль, светлавых, гукавых і інш. хваль) пры пераходзе з аднаго асяроддзя ў другое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прало́мваць і прало́мліваць гл. праламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

преломи́ть сов. пралама́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проломи́ть сов. пралама́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пролома́ть сов. пралама́ць, мног. папрало́мліваць, папрало́мваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадушы́ць¹, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны; зак., што.

Моцна націснуўшы, прагну́ць, праламаць.

П. шкло. П. крэсла.

|| незак. праду́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прало́м, -у, м.

1. гл. праламаць.

1. мн. -ы, -аў. Адтуліна, праламанае месца.

Праломы ў сценах.

|| прым. прало́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)