пралама́ць сов.
1. пролома́ть;
~ма́ў сце́жку ў гушчары́ — пролома́л тропи́нку в ча́ще;
2. (пробить насквозь) проломи́ть;
п. лёд — проломи́ть лёд;
3. физ. преломи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)