пралама́ць zerbréchen* vt; dúrchbrechen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прало́мваць гл праламаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

улама́ць разм

1. (праламаць) dúrchbrechen* vt; éinschlagen* vt, dúrchstoßen* vt (прабіць); dúrchhauen* vt (прасячы дзірку);

2. (адламаць) ábbrechen* vt;

3. перан (схіліць да чаго-н) (mit Mühe) überréden vt, (mit Mühe) überzéugen vt, herúmbringen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)