пра́вить​I несов.

1. (управлять страной, государством и т. п.) кірава́ць, пра́віць; (руководить) кірава́ць;

пра́вить страно́й кірава́ць краі́най;

2. (лодкой, автомобилем, лошадьми и т. п.) кірава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́вить​II несов.

1. (исправлять ошибки) пра́віць, папраўля́ць, выпраўля́ць;

2. (вправлять вывихнутое) прост. упраўля́ць;

3. (выпрямлять) спец. выпро́стваць, выраўно́ўваць;

4. (бритву) напраўля́ць, наво́дзіць; (точить) вастры́ць;

5. (совершать, отправлять) уст. пра́віць; (тризну и т. п.) спраўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́віць несов.

1. пра́вить, управля́ть, руководи́ть;

п. дзяржа́вай — пра́вить (управля́ть, руководи́ть) госуда́рством;

2. чини́ть, починя́ть; исправля́ть, поправля́ть;

п. бо́ты — чини́ть (починя́ть) сапоги́;

3. (лезвие) пра́вить;

4. (корректуру) пра́вить, выправля́ть;

5. церк. пра́вить, служи́ть, отправля́ть;

п. мале́бен — пра́вить (служи́ть, отправля́ть) моле́бен;

◊ п. пра́ва — управля́ть, распоряжа́ться;

п. сваё — упо́рствовать, стоя́ть на своём;

сваё пра́ва п. — гнуть свою́ ли́нию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укірава́ць сов., разг. смочь пра́вить (управля́ть);

ты не ўкіру́еш гэ́тымі ко́ньмі — ты не смо́жешь пра́вить (управля́ть) э́тими лошадьми́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

корректу́ра типогр. карэкту́ра, -ры ж.;

держа́ть (пра́вить) корректу́ру чыта́ць (пра́віць) карэкту́ру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэкту́ра ж., в разн. знач. корректу́ра;

чыта́ць (пра́віць) ~ру — чита́ть (пра́вить) корректу́ру

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́вящий

1. прич. які́ (што) кіру́е; які́ (што) пра́віць; см. пра́вить​I;

2. прил. кіру́ючы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́правіць ’зрабіць правільным, ліквідаваць недахопы; адправіць, накіраваць, падрыхтаваць у дарогу’ (БРС, Яруш., КЭС, лаг.). Рус. вы́править, укр. ви́правити, польск. wyprawić ’адправіць, сабраць (у дарогу)’, славац. vypraviť ’тс’. Ад правіць у яго першапачатковым значэнні ’рабіць прамым’ (параўн. рус. править), якое ў сваю чаргу ад правы ’які мае быць’ (Шанскі, 1, В, 229). Сюды ж, відавочна, вы́правытыся ’здохнуць, выпруціцца’ (З нар. сл.), г. зн. ’зрабіцца прамым’; у семантычных адносінах параўн. выпруціцца, апруцянець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пра́виться несов., страд.

1. пра́віцца, папраўля́цца, выпраўля́цца;

2. упраўля́цца;

3. выпро́ствацца, выраўно́ўвацца;

4. напраўля́цца, наво́дзіцца; вастры́цца;

5. пра́віцца; спраўля́цца; см. пра́вить​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кірава́ць несов.

1. (направлять движение) управля́ть; (лодкой, автомобилем, лошадьми и т.п. — ещё) пра́вить;

2. (осуществлять руководство) руководи́ть; ве́дать; (хозяйничать) распоряжа́ться;

к. наро́днай асве́тай — управля́ть (руководи́ть, ве́дать) наро́дным образова́нием;

3. (государством, страной) руководи́ть; пра́вить, управля́ть;

4. направля́ть;

к. ло́дку на сярэ́дзіну ракі́ — направля́ть ло́дку на середи́ну реки́;

5. перен. (побуждать) дви́гать, руководи́ть;

ім кіру́е пачуццё спага́ды — им дви́жет (руководи́т) чу́вство сострада́ния;

6. грам. управля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)