правалі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
правалю́ |
права́лім |
| 2-я ас. |
права́ліш |
права́ліце |
| 3-я ас. |
права́ліць |
права́ляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
правалі́ў |
правалі́лі |
| ж. |
правалі́ла |
| н. |
правалі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
правалі́ |
правалі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
правалі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
правалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак.
1. што. Праламаць, абрушыць.
П. падлогу.
2. што. Загубіць якую-н. справу (разм.).
П. мерапрыемства.
3. каго-што. Адхіліць, адвесці (разм.).
П. каго-н. на экзамене (паставіць нездавальняючую ацэнку).
|| незак. права́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. права́л, -у, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
правалі́ць I сов., в разн. знач. провали́ть;
п. падло́гу — провали́ть пол;
п. экза́мен па матэма́тыцы — провали́ть экза́мен по матема́тике;
п. прапано́ву — провали́ть предложе́ние
правалі́ць II сов. (нек-рое время — шерсть, войлок) проваля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
правалі́ць 1, ‑валю, ‑валіш, ‑валіць; зак., каго-што.
1. Праламаць, абрушыць. Праваліць падлогу.
2. перан. Зрабіць правал (у 4 знач.). Рэкша пачынаў быў ужо баяцца, што праваліць справу, не справіцца з заданнем. Няхай. Шамоту пачалі крытыкаваць усё часцей і часцей, а на наступных выбарах яго правалілі. Дуброўскі. // Раскрыць, даць магчымасць выявіць (падпольную арганізацыю). Напароліся .. [падпольшчыкі] на правакатара, ледзь не праваліў усіх. Машара. // Атрымаць нездавальняючую ацэнку на экзамене. [Валя:] — Смех смехам, а вось я алгебру заўтра магу праваліць. Васілевіч.
правалі́ць 2, ‑валю, ‑валіш, ‑валіць; зак.
Разм. Прайсці, перамясціцца масай, у вялікай колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
провали́ть сов., прям., перен., разг. правалі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
права́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да праваліць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
права́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад праваліць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
права́лены в разн. знач. прова́ленный; см. правалі́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
права́льваць несов., в разн. знач. прова́ливаться; см. правалі́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны зак.
1. што. Зрэзаць усё, многае; зняць няроўнасці ўсюды, у многіх месцах.
П. кветкі з клумбы.
П. купіны.
2. перан., каго (што). Праваліць на экзамене ўсіх, многіх (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)