прабле́мны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прабле́мны |
прабле́мная |
прабле́мнае |
прабле́мныя |
| Р. |
прабле́мнага |
прабле́мнай
прабле́мнае |
прабле́мнага |
прабле́мных |
| Д. |
прабле́мнаму |
прабле́мнай |
прабле́мнаму |
прабле́мным |
| В. |
прабле́мны (неадуш.)
прабле́мнага (адуш.) |
прабле́мную |
прабле́мнае |
прабле́мныя (неадуш.)
прабле́мных (адуш.) |
| Т. |
прабле́мным |
прабле́мнай
прабле́мнаю |
прабле́мным |
прабле́мнымі |
| М. |
прабле́мным |
прабле́мнай |
прабле́мным |
прабле́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прабле́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прабле́мны |
прабле́мная |
прабле́мнае |
прабле́мныя |
| Р. |
прабле́мнага |
прабле́мнай
прабле́мнае |
прабле́мнага |
прабле́мных |
| Д. |
прабле́мнаму |
прабле́мнай |
прабле́мнаму |
прабле́мным |
| В. |
прабле́мны (неадуш.)
прабле́мнага (адуш.) |
прабле́мную |
прабле́мнае |
прабле́мныя (неадуш.)
прабле́мных (адуш.) |
| Т. |
прабле́мным |
прабле́мнай
прабле́мнаю |
прабле́мным |
прабле́мнымі |
| М. |
прабле́мным |
прабле́мнай |
прабле́мным |
прабле́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Трэ́шчыцца ‘ўглядацца’ (Юрч. СНЛ). Відаць, першапачатковае значэнне ‘шырока раскрываць, вылупліваць, вытрэшчваць вочы’, гл. вы́трашчыць. Слова з праблемнай этымалогіяй, параўн. рус. таращить (глаза) ‘напружана ўглядацца’, для якога Фасмер (4, 23) дапускае сувязь з трахнуть ‘стукнуць, трэснуць’, гл. трахаць. Борысь (720) на аснове чэш. třeštit ‘шалець, выходзіць з сябе’, ‘вылупліваць вочы’, дыял. treščit ‘стукаць’, ст.-чэш. treščiti ‘грукаць, трашчаць, лятаць з трэскам’, славац. trieštiť ‘разбіваць’, харв. і серб. старое trieštiť ‘трэснуць, ударыць (пра гром)’, славен. treščiti ‘выклікаць трэск, грукат’, ‘стукаць (пра маланку)’, ‘кідаць раптоўна, шпурляць’ мяркуе, што першаснае значэнне магло быць ‘адкрываць з трэскам’ (вобразна і пра вочы). Гл. трашчаць, трэснуць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)