Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
По́шлы 1 ’нізкі ў маральных адносінах, пазбаўлены духоўных інтарэсаў і запатрабаванняў’ (ТСБМ). З рус. по́шлый ’тс’ < по + ходить, шел (Праабражэнскі, 2, 119; Фасмер, 3, 349).
По́шлы 2 ’дужы, моцны’ (Крыўко, вусн. паведамл.; ушац., Пан.), параўн. таксама няпо́шлы ’малы, худы, кволы’ (Пан.), недапо́шлы ’кволы’, абнепашле́ць ’зрабіцца слабым, нядужым’, рус. дыял. по́шлый ’поўны, тоўсты чалавек’, ’сыты, тлусты (пра жывёлу)’, ’спелы, узмужнелы, у гадах’. Даль тлумачыць яшчэ як до́шлый, г. зн. той, хто дасягнуў фізічнай і духоўнай кандыцыі, што сведчыць пра зыходнае дайшо́ў, гл. ісці, хадзіць. Параўн. нядошлы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дро́бны
1. ме́лкий;
~ная ры́ба — ме́лкая ры́ба;
д. дождж — ме́лкий дождь;
дро́бныя кро́кі — ме́лкие шаги́;
2. (экономически слабый) ме́лкий;
д. ўла́снік — ме́лкий со́бственник;
~ная гаспада́рка — ме́лкое хозя́йство;
3. мелочно́й;
д. тава́р — мелочно́й това́р;
4. (о деньгах) ме́лкий;
~ныя гро́шы — ме́лкие де́ньги; ме́лочь;
5. (ничтожный, пошлый) ме́лкий;
д. чалаве́к — ме́лкий челове́чишка;
6. только мн. (о детях) ма́ленькие; ма́лые;
~ныя дзе́ці — ма́ленькие (ма́лые) де́ти;
7. (незначительный) пустяко́вый, пустя́чный; ме́лочный;
~ныя кры́ўды — пустяко́вые (пустя́чные) оби́ды;
~ныя прыдзі́ркі — ме́лочные приди́рки;
8. (о почерке, тексте) убо́ристый;
9. (о лице) с ме́лкими черта́ми;
10. (частый) дро́бный;
○ ~ная буржуазі́я — ме́лкая буржуази́я;
◊ рассыпа́цца ~ным ма́кам — рассыпа́ться ме́лким бе́сом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)