по́шлый по́шлы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пошлый

Том: 27, старонка: 426.

img/27/27-426_1918_Пошлый.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

по́шлы по́шлый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

По́шлы 1 ’нізкі ў маральных адносінах, пазбаўлены духоўных інтарэсаў і запатрабаванняў’ (ТСБМ). З рус. по́шлый ’тс’ < по + ходить, шел (Праабражэнскі, 2, 119; Фасмер, 3, 349).

По́шлы 2 ’дужы, моцны’ (Крыўко, вусн. паведамл.; ушац., Пан.), параўн. таксама няпо́шлы ’малы, худы, кволы’ (Пан.), недапо́шлы ’кволы’, абнепашле́ць ’зрабіцца слабым, нядужым’, рус. дыял. по́шлый ’поўны, тоўсты чалавек’, ’сыты, тлусты (пра жывёлу)’, ’спелы, узмужнелы, у гадах’. Даль тлумачыць яшчэ як до́шлый, г. зн. той, хто дасягнуў фізічнай і духоўнай кандыцыі, што сведчыць пра зыходнае дайшо́ў, гл. ісці, хадзіць. Параўн. нядошлы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дро́бны

1. ме́лкий;

~ная ры́ба — ме́лкая ры́ба;

д. дождж — ме́лкий дождь;

дро́бныя кро́кі — ме́лкие шаги́;

2. (экономически слабый) ме́лкий;

д. ўла́снік — ме́лкий со́бственник;

~ная гаспада́рка — ме́лкое хозя́йство;

3. мелочно́й;

д. тава́р — мелочно́й това́р;

4. (о деньгах) ме́лкий;

~ныя гро́шы — ме́лкие де́ньги; ме́лочь;

5. (ничтожный, пошлый) ме́лкий;

д. чалаве́к — ме́лкий челове́чишка;

6. только мн. (о детях) ма́ленькие; ма́лые;

~ныя дзе́ці — ма́ленькие (ма́лые) де́ти;

7. (незначительный) пустяко́вый, пустя́чный; ме́лочный;

~ныя кры́ўды — пустяко́вые (пустя́чные) оби́ды;

~ныя прыдзі́ркі — ме́лочные приди́рки;

8. (о почерке, тексте) убо́ристый;

9. (о лице) с ме́лкими черта́ми;

10. (частый) дро́бный;

○ ~ная буржуазі́я — ме́лкая буржуази́я;

◊ рассыпа́цца ~ным ма́кам — рассыпа́ться ме́лким бе́сом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)