подчини́ть сов.

1. (покорить) пакары́ць;

2. (поставить в зависимость) падпара́дкаваць;

3. (поставить под непосредственное руководство — по службе, работе) паднача́ліць;

4. грам. падпара́дкаваць; см. подчиня́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паднача́ліць сов. подчини́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпара́дкаваць сов., в разн. знач. подчини́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соподчини́ть сов.

1. (одновременно подчинить) супадпара́дкаваць;

2. грам. зрабі́ць сузале́жным;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покори́тьI сов. (подчинить) пакары́ць; (завоевать) заваява́ць, мног. пазаваёўваць;

покори́ть се́рдце пакары́ць сэ́рца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакары́ць I сов.

1. покори́ть, подчини́ть;

2. (внушить симпатию) покори́ть

пакары́ць II (што) сов. снять кору́ (с чего), очи́стить от коры́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заваява́ць сов.

1. (подчинить при помощи военных действий) завоева́ть, покори́ть;

2. перен. завоева́ть;

з. сабе́ аўтарытэ́т — завоева́ть себе́ авторите́т;

з. свабо́ду — завоева́ть свобо́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завоева́ть сов.

1. (подчинить при помощи военных действий) заваява́ць, мног. пазаваёўваць;

2. перен. (овладеть, приобрести) заваява́ць, здабы́ць;

завоева́ть себе́ положе́ние заваява́ць сабе́ стано́вішча;

завоева́ть сла́ву здабы́ць сла́ву.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подчине́ние ср.

1. (действие) пакарэ́нне, -ння ср.; падпара́дкаванне, -ння ср.; паднача́ленне, -ння ср.; неоконч. паднача́льванне, -ння ср.; см. подчини́ть, подчиня́ть;

2. (состояние зависимости) падпара́дкаванне, -ння ср.; паднача́ленне, -ння ср.; (подчинённость) падпара́дкаванасць, -ці ж.; паднача́ленасць, -ці ж.; (зависимость) падле́гласць, -ці ж.; (повиновение) паслушэ́нства, -ва ср., паслухмя́насць, -ці ж.; (покорность) пако́ра, -ры ж., пако́рнасць, -ці ж.;

быть в подчине́нии быць падпара́дкаваным (паднача́леным);

держа́ть в подчине́нии кого́-л. трыма́ць у пако́ры (у паслушэ́нстве) каго́е́будзь; см. подчини́ть, подчини́ться, подчиня́ть, подчиня́ться;

3. грам. зале́жнасць, -ці ж.; падпара́дкаванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одоле́ть сов.

1. (победить) адо́лець, перамагчы́, асі́ліць;

одоле́ть проти́вника адо́лець (перамагчы́, асі́ліць) праці́ўніка;

2. перен. (завладеть, подчинить себе) адо́лець, апанава́ць;

ску́ка одоле́ла нуда́ апанава́ла;

лень одоле́ла ляно́та апанава́ла;

3. перен. (овладеть), разг. адо́лець, асі́ліць;

одоле́ть матема́тику адо́лець (асі́ліць) матэма́тыку;

4. перен. (замучить, лишить покоя) апанава́ць; заму́чыць;

ка́шель одоле́л ка́шаль заму́чыў;

му́хи одоле́ли му́хі апанава́лі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)