подчиня́ться
1. (покоряться) пакара́цца, скара́цца;
2. (повиноваться) падпарадко́ўвацца; (быть в непосредственном ведении — по службе, работе — ещё) паднача́львацца; (слушаться) слу́хацца (каго), слу́хаць (каго);
чу́вство подчиня́ется рассу́дку пачуццё падпарадко́ўваецца ро́зуму;
э́то учрежде́ние подчиня́ется на́шему министе́рству гэ́та ўстано́ва паднача́льваецца (падпарадко́ўваецца) на́шаму міністэ́рству;
подчиня́ться прика́зу падпарадко́ўвацца зага́ду, слу́хацца зага́ду;
3.
одному́ гла́вному предложе́нию мо́гут подчиня́ться не́сколько прида́точных аднаму́ гало́ўнаму ска́зу мо́гуць падпарадко́ўвацца не́калькі дада́ных;
4.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)