перарэ́заны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перарэ́заны перарэ́заная перарэ́занае перарэ́заныя
Р. перарэ́занага перарэ́занай
перарэ́занае		 перарэ́занага перарэ́заных
Д. перарэ́занаму перарэ́занай перарэ́занаму перарэ́заным
В. перарэ́заны (неадуш.)
перарэ́занага (адуш.)		 перарэ́заную перарэ́занае перарэ́заныя (неадуш.)
перарэ́заных (адуш.)
Т. перарэ́заным перарэ́занай
перарэ́занаю		 перарэ́заным перарэ́занымі
М. перарэ́заным перарэ́занай перарэ́заным перарэ́заных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перарэ́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перарэ́заны перарэ́заная перарэ́занае перарэ́заныя
Р. перарэ́занага перарэ́занай
перарэ́занае		 перарэ́занага перарэ́заных
Д. перарэ́занаму перарэ́занай перарэ́занаму перарэ́заным
В. перарэ́заны (неадуш.)
перарэ́занага (адуш.)		 перарэ́заную перарэ́занае перарэ́заныя (неадуш.)
перарэ́заных (адуш.)
Т. перарэ́заным перарэ́занай
перарэ́занаю		 перарэ́заным перарэ́занымі
М. перарэ́заным перарэ́занай перарэ́заным перарэ́заных

Кароткая форма: перарэ́зана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перарэ́заны в разн. знач. перере́занный; перепи́ленный; см. перарэ́заць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перарэ́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перарэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перепи́ленный

1. папілава́ны, парэ́заны, перапілава́ны, перарэ́заны;

2. перапілава́ны, перарэ́заны; см. перепили́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перере́занный

1. (разрезанный) перарэ́заны;

2. (преграждённый) перарэ́заны; (пересечённый) перасе́чаны;

3. (убитый чем-нибудь режущим — о всех, многих) перарэ́заны; парэ́заны; (о свиньях) перако́латы, пако́латы; (волком) пераду́шаны, паду́шаны;

4. (порезанный во многих местах) парэ́заны, зрэ́заны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прире́занный​I (от прире́зать​I)

1. прырэ́заны, мног. папрыраза́ны, дарэ́заны; прыко́латы, дако́латы;

2. перарэ́заны, парэ́заны; перако́латы, пако́латы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шток, ‑а і ‑у, м.

Спец.

1. ‑у. У геалогіі — адна з форм залягання горных парод, часцей масіўна-крышталічных парод, гіпсу, каменнай солі, радзей — рудных выкапняў.

2. ‑а. У тэхніцы — металічны цыліндрычны стрыжань, які злучае поршань рухавіка з паўзуном. Кулямёт быў разбіты ўшчэнт, ссечан кожух, нібы агнём перарэзаны шток. Федасеенка.

[Ням. Stock.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Маленькі кусочак, дробная часцінка чаго‑н. Хлебныя крошкі. □ Па абрусе растрэсены крошкі французскага торта. Баранавых. Разам з дымам Ходас суха сплюнуў з языка крошку горкага тытуню. Адамчык. // зб. Здробненая маса якога‑н. рэчыва. Тарфяная крошка. □ [За клумбай] — кветкавы дыван, перарэзаны чырвонай дарожкай з цаглянай крошкі. Шамякін.

2. Разм. Пра дзіця, маладую істоту. І нават крошка Соня І тая пахвалілася: — І я сама сягоння Вунь чыста як памылася! Шуцько.

3. у знач. прысл. кро́шку. Разм. Трошкі, нямнога. Яўсей гэтага коціка неяк палюбіў: то малака яму налье ў сподак, то мяса з баршчу падкіне крошку. Сабаленка.

•••

Да крошкі — поўнасцю, зусім (расходаваць, аддаць што‑н. і пад.).

І крошкі падабраць гл. падабраць.

Ні крошкі — ніколькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)