пераплята́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пераплята́ю пераплята́ем
2-я ас. пераплята́еш пераплята́еце
3-я ас. пераплята́е пераплята́юць
Прошлы час
м. пераплята́ў пераплята́лі
ж. пераплята́ла
н. пераплята́ла
Загадны лад
2-я ас. пераплята́й пераплята́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пераплята́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераплята́ць несов., в разн. знач. переплета́ть; (обвивая, обкручивая — ещё) перевива́ть; см. перапле́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераплята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераплесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапле́сці, -ляту́, -ляце́ш, -ляце́; -ляцём, -лецяце́, -ляту́ць; -лёў, -ляла́, -ло́; -ляці́; -ле́цены; зак., што.

1. Сшыць лісты, уставіўшы і замацаваўшы ў вокладку.

П. кнігу.

2. Злучаючы, сплесці; перавіць.

Дрэвы пераплялі свае галіны.

П. вянок стужкай.

3. Заплесці нанава.

П. касу.

|| незак. пераплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. пераплята́нне, -я, н.

|| наз. пераплёт, -у, М -ле́це, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераплята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераплятаць — пераплесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераплята́нне ср. переплета́ние, переплете́ние; перевива́ние; см. пераплята́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераплята́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пераплесціся.

2. Зал. да пераплятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переплета́ть несов., в разн. знач. пераплята́ць; см. переплести́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блэ́ціць

‘блытаць, бязладна пераплятаць, разладжваць, псаваць што-небудзь (пра ніткі, валасы і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блэ́чу блэ́цім
2-я ас. блэ́ціш блэ́ціце
3-я ас. блэ́ціць блэ́цяць
Прошлы час
м. блэ́ціў блэ́цілі
ж. блэ́ціла
н. блэ́ціла
Загадны лад
2-я ас. блэ́ць блэ́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час блэ́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Плусціць ’плысці’ (барыс., Шн.). З плысці з дадаткам канчатка інфінітыва ‑ць і менай ‑ы‑ > ‑v‑. Параўн. в.-дзв. плутувиць ’пераплятаць плот лазой’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)