блэ́ціць

‘блытаць, бязладна пераплятаць, разладжваць, псаваць што-небудзь (пра ніткі, валасы і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блэ́чу блэ́цім
2-я ас. блэ́ціш блэ́ціце
3-я ас. блэ́ціць блэ́цяць
Прошлы час
м. блэ́ціў блэ́цілі
ж. блэ́ціла
н. блэ́ціла
Загадны лад
2-я ас. блэ́ць блэ́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час блэ́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)