перапло́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перапло́т |
перапло́ты |
| Р. |
перапло́та |
перапло́таў |
| Д. |
перапло́ту |
перапло́там |
| В. |
перапло́т |
перапло́ты |
| Т. |
перапло́там |
перапло́тамі |
| М. |
перапло́це |
перапло́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перапло́т м., обл.
1. см. азяро́д;
2. забо́р, тын
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пераплот, перапло́ты, пярэ́плат, пярэ́платы ’азярод’ (віл., Жыв. сл.; плешч., ДАБМ, камент., 790; віл., Сл. ПЗБ; Варл.; Касп., Гарэц., Яруш.); рус. перепло́т ’запруда, гаць’, польск. przepłot ’азярод’. Да пера- і пле́сці (гл.) з асновай *plot‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)