перажывата́ць

‘перажытаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перажывата́ю перажывата́ем
2-я ас. перажывата́еш перажывата́еце
3-я ас. перажывата́е перажывата́юць
Прошлы час
м. перажывата́ў перажывата́лі
ж. перажывата́ла
н. перажывата́ла
Загадны лад
2-я ас. перажывата́й перажывата́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перажывата́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Перажывата́ць ’перажыць, перанесці што-небудзь цяжкае ў жыцці’ (Нас.). Да пера- (гл.) і жывата́ць ’жыць здаровым, мець асалоду ад наяўнасці добрага здароўя’ < жывот 1 (гл.). Параўн. яшчэ жывоцце ’жыццё’ (Нас.), а таксама перажы́(ва́)ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)