назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| перадру́ку | |
| перадру́ку | |
| перадру́кам | |
| перадру́ку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| перадру́ку | |
| перадру́ку | |
| перадру́кам | |
| перадру́ку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2. Твор, артыкул, перадрукаваны адкуль‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадрукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны;
1. Надрукаваць нанава.
2. Перапісаць на пішучай машынцы.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перепеча́тка
1. (действие)
2. (текст)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кантрафа́кцыя, ‑і,
1.
2. Падробна (звычайна твораў літаратуры, мастацтва).
3. У буржуазным праве — незаконнае выкарыстанне фірмамі на сваіх таварных знаках абазначэнняў, якія ставяцца на папулярных таварах іншых фірм з мэтай увесці ў зман пакупнікоў.
[Лац. contrafactio — падробка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
воспроизведе́ние
1. (действие) узнаўле́нне, -ння
2. (репродукция) рэпраду́кцыя, -цыі
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)