перадру́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. перадру́к
Р. перадру́ку
Д. перадру́ку
В. перадру́к
Т. перадру́кам
М. перадру́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перадру́к, -ку м., в разн. знач. перепеча́тка ж.;

п. на пі́шучай машы́нцы — перепеча́тка на пи́шущей маши́нке;

гэ́та не пе́ршая публіка́цыя, а п. — э́то не пе́рвая публика́ция, а перепеча́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадру́к, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перадрукоўваць — перадрукаваць.

2. Твор, артыкул, перадрукаваны адкуль‑н. Леапольд Гушка, праглядаючы газету, прабег вачыма кароткую нататку — перадрук з польскіх газет. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадру́к м.

1. Náchdruck m -(e)s, -e;

перадру́к забараня́ецца Náchdruck verbóten; álle Réchte vórbehalten;

2. (на друкавальнай машынцы) Típpen n -s, Ábtippen n -s; Úmtippen n -s (зноў)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перадрукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

1. Надрукаваць нанава.

П. апавяданне ў газеце.

2. Перапісаць на пішучай машынцы.

П. рукапіс.

|| незак. перадруко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перадруко́ўванне, -я, н. і перадру́к, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перепеча́тка ж.

1. (действие) перадру́к, -ку м., перадруко́ўванне, -ння ср.;

2. (текст) перадру́к, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reprint​1 [ˈri:prɪnt] n. рэпры́нт, перадру́к; но́вае выда́нне;

It was an abridged reprint of the 1817 edition. Гэта быў скарочаны перадрук выдання 1817 года.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

copyright [ˈkɒpiraɪt] n. а́ўтарскае пра́ва;

copyright reserved а́ўтарскае пра́ва захава́на (перадрук забараняецца)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przedruk, ~u

м. перадрук; перадрукоўванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэпры́нт

(англ. reprint = перадрук)

рэпрадуктаванне тэкстаў, чарцяжоў электраграфічным спосабам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)