парале́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парале́льны |
парале́льная |
парале́льнае |
парале́льныя |
| Р. |
парале́льнага |
парале́льнай парале́льнае |
парале́льнага |
парале́льных |
| Д. |
парале́льнаму |
парале́льнай |
парале́льнаму |
парале́льным |
| В. |
парале́льны (неадуш.) парале́льнага (адуш.) |
парале́льную |
парале́льнае |
парале́льныя (неадуш.) парале́льных (адуш.) |
| Т. |
парале́льным |
парале́льнай парале́льнаю |
парале́льным |
парале́льнымі |
| М. |
парале́льным |
парале́льнай |
парале́льным |
парале́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ліне́йна-парале́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ліне́йна-парале́льны |
ліне́йна-парале́льная |
ліне́йна-парале́льнае |
ліне́йна-парале́льныя |
| Р. |
ліне́йна-парале́льнага |
ліне́йна-парале́льнай ліне́йна-парале́льнае |
ліне́йна-парале́льнага |
ліне́йна-парале́льных |
| Д. |
ліне́йна-парале́льнаму |
ліне́йна-парале́льнай |
ліне́йна-парале́льнаму |
ліне́йна-парале́льным |
| В. |
ліне́йна-парале́льны (неадуш.) ліне́йна-парале́льнага (адуш.) |
ліне́йна-парале́льную |
ліне́йна-парале́льнае |
ліне́йна-парале́льныя (неадуш.) ліне́йна-парале́льных (адуш.) |
| Т. |
ліне́йна-парале́льным |
ліне́йна-парале́льнай ліне́йна-парале́льнаю |
ліне́йна-парале́льным |
ліне́йна-парале́льнымі |
| М. |
ліне́йна-парале́льным |
ліне́йна-парале́льнай |
ліне́йна-парале́льным |
ліне́йна-парале́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паслядо́ўна-парале́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паслядо́ўна-парале́льны |
паслядо́ўна-парале́льная |
паслядо́ўна-парале́льнае |
паслядо́ўна-парале́льныя |
| Р. |
паслядо́ўна-парале́льнага |
паслядо́ўна-парале́льнай паслядо́ўна-парале́льнае |
паслядо́ўна-парале́льнага |
паслядо́ўна-парале́льных |
| Д. |
паслядо́ўна-парале́льнаму |
паслядо́ўна-парале́льнай |
паслядо́ўна-парале́льнаму |
паслядо́ўна-парале́льным |
| В. |
паслядо́ўна-парале́льны (неадуш.) паслядо́ўна-парале́льнага (адуш.) |
паслядо́ўна-парале́льную |
паслядо́ўна-парале́льнае |
паслядо́ўна-парале́льныя (неадуш.) паслядо́ўна-парале́льных (адуш.) |
| Т. |
паслядо́ўна-парале́льным |
паслядо́ўна-парале́льнай паслядо́ўна-парале́льнаю |
паслядо́ўна-парале́льным |
паслядо́ўна-парале́льнымі |
| М. |
паслядо́ўна-парале́льным |
паслядо́ўна-парале́льнай |
паслядо́ўна-парале́льным |
паслядо́ўна-парале́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сустрэ́чна-парале́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сустрэ́чна-парале́льны |
сустрэ́чна-парале́льная |
сустрэ́чна-парале́льнае |
сустрэ́чна-парале́льныя |
| Р. |
сустрэ́чна-парале́льнага |
сустрэ́чна-парале́льнай сустрэ́чна-парале́льнае |
сустрэ́чна-парале́льнага |
сустрэ́чна-парале́льных |
| Д. |
сустрэ́чна-парале́льнаму |
сустрэ́чна-парале́льнай |
сустрэ́чна-парале́льнаму |
сустрэ́чна-парале́льным |
| В. |
сустрэ́чна-парале́льны (неадуш.) сустрэ́чна-парале́льнага (адуш.) |
сустрэ́чна-парале́льную |
сустрэ́чна-парале́льнае |
сустрэ́чна-парале́льныя (неадуш.) сустрэ́чна-парале́льных (адуш.) |
| Т. |
сустрэ́чна-парале́льным |
сустрэ́чна-парале́льнай сустрэ́чна-парале́льнаю |
сустрэ́чна-парале́льным |
сустрэ́чна-парале́льнымі |
| М. |
сустрэ́чна-парале́льным |
сустрэ́чна-парале́льнай |
сустрэ́чна-парале́льным |
сустрэ́чна-парале́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пара́бала, -ы, мн. -ы, -бал, ж.
У матэматыцы: лінія перасячэння круглага конуса плоскасцю, паралельнай якой-н. датычнай плоскасці гэтага конуса.
|| прым. парабалі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пара́бала, ‑ы, ж.
Спец. Лінія перасячэння круглага конуса плоскасцю, паралельнай якой‑н. датычнай плоскасці гэтага конуса.
[Грэч. parabolē.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парале́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. У матэматыцы: прамая, якая не перасякае другую прамую, што ляжыць з ёй у адной плоскасці.
Правесці п.
2. перан. Параўнанне, а таксама з’ява, якая можа параўноўвацца з іншай падобнай з’явай (кніжн.).
Правесці п. паміж чым-н. Канкрэтнасць гістарычных паралелей.
3. Уяўная лінія перасячэння зямной паверхні плоскасцю, паралельнай плоскасці экватара.
Паралелі і мерыдыяны на геаграфічнай карце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Пе́ндарка (пе́ндарко) ’божая кароўка’ (ст.-дар., ЖНС). З педарка (гл.), у якім ‑д‑ пад уплывам паралельнай формы: петарка — федарка; другасная назалізацыя, параўн. пе́дурка — се́дурка, сэ́ндарка — пе́ндарка (Жыв. св., 83–85).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прадава́чка ’прадаўшчыца’ (ігн., Сл. ПЗБ). Лічыцца калькай літ. pardavėja ’тс’, паралельнай да kasėja ’канапка’, siuvėja ’швачка’ і пад. (Baltistica, 26, 2, 167), параўн., аднак, у Скарыны продавач і балг. продава́чка, што сведчыць аб магчымасці самастойнага утварэння ад прадаваць, гл. прадаць (Цыхун, Зб. памяці Талстога, 1, 329).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перабуры́ць ’перастаць моцна, з вялікай сілай дзьмуць (пра вецер)’ (ТС). Да пера- і буры́ць, бу́ра (гл.). Апошняе да прасл. *buriti (sę) < і.-е. *bheu̯‑. Параўнаўшы з паралельнай прасл. парай *buna — *buniti (з блізкімі значэннямі), можна бачыць што ‑r‑ у bur’а — суфіксальнае (Трубачоў, Эт. сл., 3, 95–96 і 98–99).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)