палавы́¹ гл. пол².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палавы́², -а́я, -о́е.

Які мае бледна-жоўты колер.

Збажына ўжо стала палавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. палавы́ палава́я палаво́е палавы́я
Р. палаво́га палаво́й
палаво́е		 палаво́га палавы́х
Д. палаво́му палаво́й палаво́му палавы́м
В. палавы́ (неадуш.) палаву́ю палаво́е палавы́я (неадуш.)
Т. палавы́м палаво́й
палаво́ю		 палавы́м палавы́мі
М. палавы́м палаво́й палавы́м палавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

палавы́ I биол. полово́й;

~вы́я о́рганы — половы́е о́рганы

палавы́ II

1. (о масти) поло́вый; (желтоватый со светлым хвостом и гривой — о лошади) соло́вый; (о подобной масти коровы) све́тло-бу́рый;

2. све́тло-жёлтый; па́левый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палавы́ ​1, ‑а́я, ‑о́е.

Які мае адносіны да полу ​1. Палавыя клеткі. Палавое размнажэнне. // Звязаны з адносінамі полаў.

палавы́ ​2, ‑а́я, ‑о́е.

Які мае бледна-жоўты колер. Нельга было нічога ўбачыць, апрача палавога жытняга мора. Крапіва. Лучына гарыць [нявесела], як заўсёды. Угары ідзе ад яе палавы дым. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пол², -у, м.

Кожны з двух генетычна і фізіялагічна супрацьпастаўленых разрадаў жывых істот (мужчын і жанчын, самцоў і самак).

Мужчынскі п.

Прыгожы або слабы п. (жанчыны; жарт.).

|| прым. палавы́, -а́я, -о́е.

Палавая спеласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Палавы́ 1 ’які мае бледна-жоўты колер’ (ТСБМ, Гарэц., Мал., Сцяшк. МГ, Бяльк., Булг., Нар. сл.), полову́ ’тс’ (ТС). Рус. поло́вый, полово́й ’бледна-жоўты, бляклы’, укр. поло́вий ’жоўты, чырвона-жоўты’, ст.-рус. половъ ’бледна-жоўты, бляклы’, ст.-слав. плавъ, польск., в.-, н.-луж. płowy ’бляклы, саламяны’, чэш., славац. plavý ’бляклы, буланы, бледна-жоўты’, серб.-харв. пла̑в, пла́ва, пла́во ’блакітны, светлавалосы’, славен. plàv, pláva ’блакітны’, балг. плав ’бледна-жоўты’. Прасл. polvъ. Роднасныя літ. pal̃vas ’буланы, бледна-жоўты’, ст.-в.-ням. falo ’бляклы, бледны, светлавалосы’, ст.-інд. palitás ’стары, сівы’, palitám ’сівыя валасы’, грэч. πολιός ’шэры’, лац. раlteō ’бледны’, pallidus ’бледны’ і інш. (Траўтман, 205; Вальдэ-Гофман, 2, 239; Фасмер, 3, 313; у Фасмера гл. і інш. літ-ру).

Палавы́ 2 ’хлеб, у якім палова жытняй мукі’ (Касп.), паловэ́й (хлеб) ’тс’ (Шн. 3, Нік. Очерки). Ад пол‑, палова (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цёмна-палавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цёмна-палавы́ цёмна-палава́я цёмна-палаво́е цёмна-палавы́я
Р. цёмна-палаво́га цёмна-палаво́й
цёмна-палаво́е		 цёмна-палаво́га цёмна-палавы́х
Д. цёмна-палаво́му цёмна-палаво́й цёмна-палаво́му цёмна-палавы́м
В. цёмна-палавы́ (неадуш.)
цёмна-палаво́га (адуш.)		 цёмна-палаву́ю цёмна-палаво́е цёмна-палавы́я (неадуш.)
цёмна-палавы́х (адуш.)
Т. цёмна-палавы́м цёмна-палаво́й
цёмна-палаво́ю		 цёмна-палавы́м цёмна-палавы́мі
М. цёмна-палавы́м цёмна-палаво́й цёмна-палавы́м цёмна-палавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

узро́става-палавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узро́става-палавы́ узро́става-палава́я узро́става-палаво́е узро́става-палавы́я
Р. узро́става-палаво́га узро́става-палаво́й
узро́става-палаво́е		 узро́става-палаво́га узро́става-палавы́х
Д. узро́става-палаво́му узро́става-палаво́й узро́става-палаво́му узро́става-палавы́м
В. узро́става-палавы́ (неадуш.)
узро́става-палаво́га (адуш.)		 узро́става-палаву́ю узро́става-палаво́е узро́става-палавы́я (неадуш.)
узро́става-палавы́х (адуш.)
Т. узро́става-палавы́м узро́става-палаво́й
узро́става-палаво́ю		 узро́става-палавы́м узро́става-палавы́мі
М. узро́става-палавы́м узро́става-палаво́й узро́става-палавы́м узро́става-палавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

поло́вый (о масти) палавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)