падсу́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падсу́дны падсу́дная падсу́днае падсу́дныя
Р. падсу́днага падсу́днай
падсу́днае		 падсу́днага падсу́дных
Д. падсу́днаму падсу́днай падсу́днаму падсу́дным
В. падсу́дны (неадуш.)
падсу́днага (адуш.)		 падсу́дную падсу́днае падсу́дныя (неадуш.)
падсу́дных (адуш.)
Т. падсу́дным падсу́днай
падсу́днаю		 падсу́дным падсу́днымі
М. падсу́дным падсу́днай падсу́дным падсу́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падсу́дны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. падсу́дны падсу́дныя
Р. падсу́днага падсу́дных
Д. падсу́днаму падсу́дным
В. падсу́днага падсу́дных
Т. падсу́дным падсу́днымі
М. падсу́дным падсу́дных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падсу́дны, -ая, -ае.

1. Які падлягае суду (наогул або ў дадзенай судовай інстанцыі).

Падсудная справа.

2. у знач. наз. падсу́дны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.; падсу́дная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Чалавек, які абвінавачваецца ў чым-н. і знаходзіцца пад судом.

|| наз. падсу́днасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсу́дны

1. прил., юр. подсу́дный;

2. в знач. сущ. подсуди́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсу́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які падлягае суду, павінен разглядацца ў судзе. Падсудная справа.

2. у знач. наз. падсу́дны, ‑ага, м.; падсу́дная, ‑ай, ж. Той (тая), хто абвінавачваецца ў чым‑н. і знаходзіцца пад судом. У позве было прыпісана папярэджанне, што ў выпадку няяўкі ў паказаны час падсудны будзе арыштаваны і дастаўлены ў суд пад канвоем. Колас.

•••

Сесці (папасці, трапіць) на лаву падсудных гл. сесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подсу́дный падсу́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падабаро́нны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Падсудны, якога абараняе адвакат.

|| ж. падабаро́нная, -ай, мн. -ыя, -ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подсуди́мый сущ. падсу́дны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няя́ўка, ‑і, ДМ ‑яўцы; Р мн. ‑авак; ж.

Нез’яўленне куды‑н. У позве было прыпісана папярэджанне, што ў выпадку няяўкі ў паказаны час падсудны будзе арыштаваны і Застаўлены ў суд пад канвоем. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старшы́нствуючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад старшынстваваць.

2. у знач. наз. старшы́нствуючы, ‑ага, м. Той, хто выконвае абавязкі старшыні. Адказваючы на пытанне старшынствуючага, падсудны прызнаў: «Так, чатыры вечары я адсутнічаў». «Звязда».

3. Дзеепрысл. незак. ад старшынстваваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)