падро́блены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падро́блены падро́бленая падро́бленае падро́бленыя
Р. падро́бленага падро́бленай
падро́бленае		 падро́бленага падро́бленых
Д. падро́бленаму падро́бленай падро́бленаму падро́бленым
В. падро́блены (неадуш.)
падро́бленага (адуш.)		 падро́бленую падро́бленае падро́бленыя (неадуш.)
падро́бленых (адуш.)
Т. падро́бленым падро́бленай
падро́бленаю		 падро́бленым падро́бленымі
М. падро́бленым падро́бленай падро́бленым падро́бленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падро́блены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падро́блены падро́бленая падро́бленае падро́бленыя
Р. падро́бленага падро́бленай
падро́бленае		 падро́бленага падро́бленых
Д. падро́бленаму падро́бленай падро́бленаму падро́бленым
В. падро́блены (неадуш.)
падро́бленага (адуш.)		 падро́бленую падро́бленае падро́бленыя (неадуш.)
падро́бленых (адуш.)
Т. падро́бленым падро́бленай
падро́бленаю		 падро́бленым падро́бленымі
М. падро́бленым падро́бленай падро́бленым падро́бленых

Кароткая форма: падро́блена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падро́блены I

1. подде́ланный;

2. надвя́занный, подвя́занный;

1, 2 см. падрабі́ць I

падро́блены II раздро́бленный, раздроблённый, надроблённый; см. падрабі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падро́блены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падрабіць ​1.

2. у знач. прым. Які з’яўляецца падробкай (у 2 знач.); несапраўдны, фальшывы. Падробленыя дакументы. □ Падробленай шчырасцю гаспадыня вымагае тое, чаго не дасягнула падманам і хлуснёй. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подде́ланный падро́блены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фальсіфіка́т, ‑у, М ‑каце, м.

Кніжн. Фальшывы, падроблены прадукт, выраб.

[Ням. Falsifikat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальшы́вы, -ая, -ае.

1. Які мае ў сабе фальш, уводзіць у зман; несапраўдны, падроблены.

Фальшывая даведка.

2. Які не адпавядае сапраўднасці, ісціне; памылковы.

Фальшывая нота.

3. Прытворны, няшчыры, крывадушны.

Фальшывае спачуванне.

Фальшывыя людзі.

|| наз. фальшы́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паро́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

1. Твор, сатырычны або камічна падроблены пад іншы твор.

П. на апавяданне.

2. перан. Насмешка, здзек са знешняга, няўдалага пераймання чаго-н., скажонага падабенства да чаго-н.

Не абутак, а адна п.

|| прым. парады́йны, -ая, -ае і парады́чны, -ая, -ае.

Парадыйны жанр.

Парадычны прыём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подвя́занный

1. падвя́заны, мног. пападвя́званы;

2. падпяра́заны, мног. пападпяра́званы;

3. падро́блены, падвя́заны; см. подвяза́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пародыя ’твор, сатырычны або камічна падроблены пад іншы твор’ (ТСБМ). З рус. паро́дия ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 78). Рус. слова з’яўляецца кніжным запазычаннем праз польск. parodja або непасрэдна з лац. parōdia ад грэч. παρωδία ’спеў наадварот’ (Фасмер, 3, 208).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)