падко́лваць гл. падкалоць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падко́лваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падко́лваю падко́лваем
2-я ас. падко́лваеш падко́лваеце
3-я ас. падко́лвае падко́лваюць
Прошлы час
м. падко́лваў падко́лвалі
ж. падко́лвала
н. падко́лвала
Загадны лад
2-я ас. падко́лвай падко́лвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падко́лваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падко́лваць I несов., в разн. знач. подка́лывать; (говорить колкости — ещё) поддева́ть, уязвля́ть, ука́лывать; см. падкало́ць I

падко́лваць II несов. (колоть дополнительно) подка́лывать; см. падкало́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́лваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падкалоць ​1.

падко́лваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падкалоць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкало́ць¹, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.

1. што. Закалоўшы ці прыкалоўшы, прымацаваць.

П. дакументы.

2. перан., каго (што). Сказаць што-н. з’едлівае, непрыемнае (разм.).

П. суседа.

|| незак. падко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падко́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і падко́лванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падко́лвацца ​1, ‑аецца; незак.

Незак. да падкалоцца.

падко́лвацца ​2, ‑аецца; незак.

Зал. да падколваць ​1.

падко́лвацца ​3, ‑аецца; незак.

Зал. да падколваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падколваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́лвацца несов., страд. подка́лываться; см. падко́лваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подка́лывать​I несов.

1. (прикалывать, закалывать) падко́лваць; (шпилькой, булавкой — ещё) падшпі́льваць, падшпіля́ць;

2. перен., разг. падко́лваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падна́чваць

‘падколваць, падкалупваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падна́чваю падна́чваем
2-я ас. падна́чваеш падна́чваеце
3-я ас. падна́чвае падна́чваюць
Прошлы час
м. падна́чваў падна́чвалі
ж. падна́чвала
н. падна́чвала
Загадны лад
2-я ас. падна́чвай падна́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падна́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)