падзялі́цца гл. дзяліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падзялі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падзялю́ся |
падзе́лімся |
| 2-я ас. |
падзе́лішся |
падзе́ліцеся |
| 3-я ас. |
падзе́ліцца |
падзе́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
падзялі́ўся |
падзялі́ліся |
| ж. |
падзялі́лася |
| н. |
падзялі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падзялі́ся |
падзялі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
падзялі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падзялі́цца сов.
1. раздели́ться;
атра́д ~лі́ўся на чаты́ры па́ртыі — отря́д раздели́лся на четы́ре па́ртии;
2. (распределиться) раздели́ться;
на́шы фу́нкцыі ~лі́ліся — на́ши фу́нкции раздели́лись;
3. (о числах) раздели́ться;
4. (произвести раздел имущества) раздели́ться, подели́ться;
5. подели́ться;
п. апо́шнім кава́лкам хле́ба — подели́ться после́дним куско́м хле́ба;
6. (з кім, чым) перен. подели́ться; посвяти́ть (кого, что во что);
п. з тава́рышам сваі́мі пла́намі — подели́ться с това́рищем свои́ми пла́нами; посвяти́ть това́рища в свои́ пла́ны;
7. перен. раздели́ться;
пры абмеркава́нні ду́мкі ~лі́ліся — при обсужде́нии мне́ния раздели́лись
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падзялі́цца, ‑дзялюся, ‑дзелішся, ‑дзеліцца; зак.
1. Распасціся, раздзяліцца (на часткі, групы і інш.). Кіеўская Русь падзялілася на дробныя княствы. □ Калона падзялілася на дзве палавіны і рушыла ў фальварак, туляючыся паміж тоўстых камлёў прысад. Колас. Дзеці падзяліліся на два лагеры. Бядуля.
2. Размеркавацца пэўным чынам. Нашы функцыі падзяліліся.
3. Зрабіць падзел маёмасці, гаспадаркі. Браты падзяліліся. □ Ужо сам бацька пачаў пагаварваць аб тым, каб падзяліцца. Маўр.
4. Аддаць каму‑н. частку таго, што маеш. Падзяліцца грашамі. Падзяліцца запасам з таварышам. □ Ігнась дастаў з свайго мяшка сухары і таксама падзяліўся з хлопцамі. Чарнышэвіч. Калі ў твой дом пастукае бяда, Апошняю скарынкай падзялюся. Грахоўскі.
5. перан. Не супасці (пра думкі, погляды і пад.). — А скажыце, — парушыў.. [Нявідны] маўчанне, — Нічыпар Барэйка дома ці не? — Галасы хлопцаў падзяліліся. Адны казалі дома, другія — не. Колас.
6. перан. Паведаміць аб сваёй рабоце, планах, перадаць свой вопыт. Паходня падзяліўся з Янукевічам сваімі папярэднімі планамі. Хадкевіч. // Расказаць аб сваіх пачуццях, уражаннях і пад. Звычайна чалавеку лягчэй робіцца, калі ён падзеліцца сваім горам-бядой з другім чалавекам. Няхай. А што мне шчасця зычыць? Я шчаслівы. І гэтым шчасцем шчодра падзяліцца Гатоў з людзьмі, што скардзяцца на лёс... Панчанка.
7. У матэматыцы — не даць астачы пры дзяленні. Семдзесят падзеліцца на пяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзялі́цца, дзялю́ся, дзе́лішся, дзе́ліцца; незак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Валодаць здольнасцю дзялення на другі лік без астачы.
Дзесяць дзеліцца на пяць.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Падзяляцца на часці.
Вучні дзеляцца на групы.
3. з кім. Раздзяляць маёмасць з кім-н.
Дзяліліся сыны з бацькамі.
4. чым і з кім. Аддаваць каму-н. частку чаго-н. свайго.
Д. апошнім кавалкам хлеба.
5. перан., кім з чым. Узаемна абменьвацца чым-н.
Д. думкамі.
Д. вопытам.
|| зак. падзялі́цца, -дзялю́ся, -дзе́лішся, -дзе́ліцца і раздзялі́цца, -дзялю́ся, -дзе́лішся, -дзе́ліцца (да 1—3 знач.).
|| наз. дзяле́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., слаі́цца; незак.
Падзяліцца на слаі.
Слюда добра слаіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
утаямні́чыць
‘падзяліцца з кім-небудзь таямніцай (утаямнічыць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
утаямні́чу |
утаямні́чым |
| 2-я ас. |
утаямні́чыш |
утаямні́чыце |
| 3-я ас. |
утаямні́чыць |
утаямні́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
утаямні́чыў |
утаямні́чылі |
| ж. |
утаямні́чыла |
| н. |
утаямні́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
утаямні́ч |
утаямні́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
утаямні́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падзяля́цца, ‑яецца; незак.
1. Незак. да падзяліцца (у 1, 2 знач.).
2. Зал. да падзяляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падзе́л, ‑у, м.
Дзеянне паводле дзеясл. падзяліць (у 1, 2 знач.) і падзяліцца (у 1, 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)