4. (произвести раздел имущества) раздели́ться, подели́ться;
5. подели́ться;
п. апо́шнім кава́лкам хле́ба — подели́ться после́дним куско́м хле́ба;
6. (з кім, чым) перен. подели́ться; посвяти́ть (кого, что во что);
п. з тава́рышам сваі́мі пла́намі — подели́ться с това́рищем свои́ми пла́нами; посвяти́ть това́рища в свои́ пла́ны;
7.перен. раздели́ться;
пры абмеркава́нні ду́мкі ~лі́ліся — при обсужде́нии мне́ния раздели́лись
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падзялі́цца, ‑дзялюся, ‑дзелішся, ‑дзеліцца; зак.
1. Распасціся, раздзяліцца (на часткі, групы і інш.). Кіеўская Русь падзялілася на дробныя княствы. □ Калона падзялілася на дзве палавіны і рушыла ў фальварак, туляючыся паміж тоўстых камлёў прысад.Колас.Дзеці падзяліліся на два лагеры.Бядуля.
2. Размеркавацца пэўным чынам. Нашы функцыі падзяліліся.
3. Зрабіць падзел маёмасці, гаспадаркі. Браты падзяліліся. □ Ужо сам бацька пачаў пагаварваць аб тым, каб падзяліцца.Маўр.
4. Аддаць каму‑н. частку таго, што маеш. Падзяліцца грашамі. Падзяліцца запасам з таварышам. □ Ігнась дастаў з свайго мяшка сухары і таксама падзяліўся з хлопцамі.Чарнышэвіч.Калі ў твой дом пастукае бяда, Апошняю скарынкай падзялюся.Грахоўскі.
5.перан. Не супасці (пра думкі, погляды і пад.). — А скажыце, — парушыў.. [Нявідны] маўчанне, — Нічыпар Барэйка дома ці не? — Галасы хлопцаў падзяліліся. Адны казалі дома, другія — не.Колас.
6.перан. Паведаміць аб сваёй рабоце, планах, перадаць свой вопыт. Паходня падзяліўся з Янукевічам сваімі папярэднімі планамі.Хадкевіч.// Расказаць аб сваіх пачуццях, уражаннях і пад. Звычайна чалавеку лягчэй робіцца, калі ён падзеліцца сваім горам-бядой з другім чалавекам.Няхай.А што мне шчасця зычыць? Я шчаслівы. І гэтым шчасцем шчодра падзяліцца Гатоў з людзьмі, што скардзяцца на лёс...Панчанка.
7. У матэматыцы — не даць астачы пры дзяленні. Семдзесят падзеліцца на пяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)