падво́дзіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падво́джу падво́дзім
2-я ас. падво́дзіш падво́дзіце
3-я ас. падво́дзіць падво́дзяць
Прошлы час
м. падво́дзіў падво́дзілі
ж. падво́дзіла
н. падво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. падво́дзь падво́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падво́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падво́дзіць несов., в разн. знач. подводи́ть; (итоги — ещё) подыто́живать; см. падве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.

Незак. да падвесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падве́сці, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -ло́; -вядзі́; -ве́дзены; зак.

1. каго-што. Ведучы (гл. весці ў 1 і 3 знач.), наблізіць да каго-, чаго-н., даставіць куды-н.

П. таварыша да знаёмых.

П. войскі да пераправы.

П. дарогу да новабудоўлі.

2. што пад што. Пакласці, уладкаваць пад што-н.

П. хату пад кроквы (давесці будаўніцтва да крокваў). П. фундамент.

3. перан., што пад што. Знайсці патрэбныя доказы для абгрунтавання чаго-н. (кніжн.).

П. тэарэтычную базу пад свае выказванні.

4. што пад што. Падагнаць пад што-н., падпарадкаваць чаму-н.

П. злачынства пад артыкул крымінальнага кодэкса.

5. што. Зрабіць агульны вывад з чаго-н.

П. вынікі.

П. баланс.

6. каго (што) пад што. Зрабіць сваімі дзеяннямі непрыемнасць каму-н. (разм.).

П. суседа пад штраф.

7. перан., каго (што). Не апраўдаць чыіх-н. надзей, спадзяванняў, паставіць у няёмкае становішча (разм.).

П. знаёмага.

8. што. Падмаляваць пры дапамозе касметычных сродкаў.

П. бровы.

|| незак. падво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. падвядзе́нне, -я, н. (да 1—5 і 8 знач.) і падво́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 2 знач.).

|| прым. падвадны́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.; спец.).

Падвадныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падвядзе́нне ср. подведе́ние; подыто́живание, см. падво́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падво́дзіцца несов., страд. подводи́ться; подыто́живаться; см. падво́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падагульня́льны, ‑ая, ‑ае.

Які падагульняе, падводзіць вынікі. Падагульняльны раздзел навуковай працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наража́ць

‘падводзіць каго-небудзь пад што-небудзь (наражаць каго-небудзь на рызыку)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наража́ю наража́ем
2-я ас. наража́еш наража́еце
3-я ас. наража́е наража́юць
Прошлы час
м. наража́ў наража́лі
ж. наража́ла
н. наража́ла
Загадны лад
2-я ас. наража́й наража́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наража́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падвадны́, ‑ая, ‑ое.

Які далучае, падводзіць што‑н. да чаго‑н. Падвадныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле дзеясл. падводзіць — падвесці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)