наража́ць
‘падводзіць каго-небудзь пад што-небудзь (наражаць каго-небудзь на рызыку)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
наража́ю | наража́ем | |
наража́еш | наража́еце | |
наража́е | наража́юць | |
Прошлы час | ||
наража́ў | наража́лі | |
наража́ла | ||
наража́ла | ||
Загадны лад | ||
наража́й | наража́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
наража́ючы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)