няўва́жны, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і няўважлівы.

|| наз. няўва́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няўва́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўва́жны няўва́жная няўва́жнае няўва́жныя
Р. няўва́жнага няўва́жнай
няўва́жнае		 няўва́жнага няўва́жных
Д. няўва́жнаму няўва́жнай няўва́жнаму няўва́жным
В. няўва́жны (неадуш.)
няўва́жнага (адуш.)		 няўва́жную няўва́жнае няўва́жныя (неадуш.)
няўва́жных (адуш.)
Т. няўва́жным няўва́жнай
няўва́жнаю		 няўва́жным няўва́жнымі
М. няўва́жным няўва́жнай няўва́жным няўва́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

няўва́жны, см. няўва́жлівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўва́жны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і няўважлівы. За няўважныя адносіны да спраў Начальнік агранома школіў. Корбан. [Антон Паўлавіч:] Вось вырасце.. [хлопчык] і не будзе такі няўважны і жорсткі, як бацька... Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невнима́тельный няўва́жлівы, няўва́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

небре́жный нядба́йны; (об отношении к обязанностям) несумле́нны; (невнимательный) няўва́жны; (пренебрежительный) знява́жлівы;

небре́жное обраще́ние (с кем, чем) знява́жлівае абыхо́джанне (з кім, чым);

небре́жный (в чём) нядба́йны (у чым);

небре́жный тон знява́жлівы тон.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)