Verbum

анлайнавы слоўнік

некта́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

некта́р, -у, м.

1. У грэчаскай міфалогіі: напітак багоў, які даваў ім бяссмерце і вечную маладосць.

Жыватворны н.

2. Салодкі сок, які выдзяляецца кветкамі меданосных раслін.

Пчолы збіраюць н.

|| прым. некта́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

некта́р, -ру м. некта́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

некта́р некта́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

некта́р, ‑у, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — напітак багоў, які даваў ім бяссмерце і вечную маладосць.

2. Цукрысты сок, які выдзяляецца нектарнікамі вышэйшых раслін.

[Грэч. néktar.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медано́сны, -ая, -ае.

1. Багаты нектарам.

Меданосныя кветкі.

2. Які ператварае нектар у мёд.

Меданосныя пчолы.

|| наз. медано́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нектарано́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да раслін, што выдзяляюць нектар (цукрысты сок).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некта́рнік, ‑а, м.

Спец. Залозка секрэцыі ў кветках вышэйшых раслін, якая выдзяляе цукрысты сок — нектар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нектарано́сы, ‑аў; адз. нектаранос, ‑а, м.

Кветкавыя расліны, што выдзяляюць нектар (цукрысты сок), які збіраюць пчолы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблётацца, ‑аецца; зак.

Зрабіцца лётнай, здольнай збіраць нектар (пра пчалу); зрабіцца прыгодным для лётання (пра самалёт і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)