некта́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. некта́р
Р. некта́ру
Д. некта́ру
В. некта́р
Т. некта́рам
М. некта́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

некта́р, -у, м.

1. У грэчаскай міфалогіі: напітак багоў, які даваў ім бяссмерце і вечную маладосць.

Жыватворны н.

2. Салодкі сок, які выдзяляецца кветкамі меданосных раслін.

Пчолы збіраюць н.

|| прым. некта́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

некта́р, -ру м. некта́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

некта́р некта́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

некта́р, ‑у, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — напітак багоў, які даваў ім бяссмерце і вечную маладосць.

2. Цукрысты сок, які выдзяляецца нектарнікамі вышэйшых раслін.

[Грэч. néktar.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нектар,

напітак багоў.

т. 11, с. 279

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нектар,

сакрэт нектарнікаў кветкавых раслін.

т. 11, с. 279

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

некта́р м Néktar m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

некта́р

(гр. nektar)

1) напітак багоў у старажытнагрэчаскай міфалогіі, які даваў ім бессмяротнасць;

2) салодкі сок, які выдзяляюць кветкі меданосных раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

honeydew [ˈhʌnidju:] n. poet. некта́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)