начадзі́ць гл. чадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нача́дзіць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нача́джу нача́дзім
2-я ас. нача́дзіш нача́дзіце
3-я ас. нача́дзіць нача́дзяць
Прошлы час
м. нача́дзіў нача́дзілі
ж. нача́дзіла
н. нача́дзіла
Дзеепрыслоўе
прош. час нача́дзіўшы

Іншыя варыянты: начадзі́ць, начадзі́ць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начадзі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начаджу́ нача́дзім
2-я ас. нача́дзіш нача́дзіце
3-я ас. нача́дзіць нача́дзяць
Прошлы час
м. начадзі́ў начадзі́лі
ж. начадзі́ла
н. начадзі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час начадзі́ўшы

Іншыя варыянты: нача́дзіць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начадзі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начаджу́ нача́дзім
2-я ас. нача́дзіш нача́дзіце
3-я ас. нача́дзіць нача́дзяць
Прошлы час
м. начадзі́ў начадзі́лі
ж. начадзі́ла
н. начадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. начадзі́ начадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час начадзі́ўшы

Іншыя варыянты: нача́дзіць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начадзі́ць сов. начади́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начадзі́ць, ‑чаджу, ‑чадзіш, ‑чадзіць; зак.

Напусціць чаду, куродыму. Некаторыя, варачы страву, да таго начадзілі, што не было чым дыхаць. Гурскі. Бяроста затрашчала, скруцілася, начадзіла пахучым дымам. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чадзі́ць, -джу́, -дзі́ш, -дзі́ць; -дзім, -дзіце́, -дзя́ць; незак.

1. Утвараць чад, куродымець, курэць.

Лямпа чадзіць.

Печ чадзіць.

2. Напускаць чаду, дыму.

Не чадзі ты папяросай.

|| зак. начадзі́ць, -чаджу́, -ча́дзіш, -ча́дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начади́ть сов. начадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)