насу́перак
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| насу́перак |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насу́перак
прыназоўнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насу́перак
1. нареч., разг. напереко́р;
рабі́ць н. — де́лать напереко́р;
2. предлог с дат. напереко́р, вопреки́;
н. звы́чаям — напереко́р (вопреки́) обы́чаям
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насу́перак, прысл. і прыназ.
Разм.
1. прысл. Наперакор, не згодна з чым‑н. Гаварыць насуперак. □ Ігнат усё намагаўся, каб сказаць якое слова насуперак, але дзе там. Лынькоў. А недзе насуперак варушылася ў душы другая думка: «А ці не прылячу я назад?» Пестрак.
2. прыназ. з Д. Спалучэнне з прыназоўнікам «насуперак» выражае ўступальныя адносіны: ужываецца пры ўказанні на прадмет, асобу, з’яву або працэс, наперакор якім што‑н. робіцца, адбываецца. Чалавек быў няголены, і гэта надавала яму пажылы выгляд, насуперак маладому позірку вачэй. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Насу́перак ’наперакор’ (ТСБМ), насу́перакі ’тс’ (Гарэц.). З на + су + перак(і), параўн. на + по + перак ’тс’, гл. пе́рак (прасл. *perkъ, *perky).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паняво́лі, прысл.
Насуперак жаданню, незалежна ад яго.
Згадзіцца п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наперако́р.
1. прысл. Насуперак чаканням, не так, як хто-н. хацеў.
Гаварыць н.
2. прыназ. з Д. Не зважаючы на што-н.
Н. стыхіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вопреки́ предлог с дат. наперако́р, насу́перак, напо́перак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напо́перак, прысл. і прыназ. (разм.).
1. прысл. Па шырыні чаго-н., ушырыню; упоперак.
Разрэзаць батон н.
2. прысл. Наперакор, не згаджаючыся з кім-н.
Гаварыць н.
3. прыназ з Д. Насуперак каму-, чаму-н.
Н. волі бацькі.
Н. жаданням.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
форс-мажо́р, ‑у, м.
Кніжн. Абставіны, якія вымушаюць дзейнічаць пэўным чынам, насуперак плану; акалічнасць, якую немагчыма прадухіліць або ліквідаваць.
[Фр. forse majeure.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)