наса́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наса́дка |
наса́дкі |
| Р. |
наса́дкі |
наса́дак |
| Д. |
наса́дцы |
наса́дкам |
| В. |
наса́дку |
наса́дкі |
| Т. |
наса́дкай наса́дкаю |
наса́дкамі |
| М. |
наса́дцы |
наса́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
наса́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.
1. гл. насадзіць².
2. Прынада для рыб, якая насаджваецца на кручок.
Рыба з’ела насадку.
3. Частка прыбора або інструмента, якая надзяваецца на што-н.
Канічная н.
Н. чыгуннай муфты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наса́дка ж.
1. (действие) аса́джванне, -ння ср., аса́дка, -кі ж.; наса́джванне, -ння ср.; устыка́нне, -ння ср.; начэ́пліванне, -ння ср.;
2. (действие) прышыва́нне, -ння ср., прышы́ўка, -кі ж.; см. наса́живатьII;
3. (насаженная часть прибора, инструмента) наса́дка, -кі ж.;
4. (наживка) рыб. наса́дка, -кі ж.;
5. хим. наса́дка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наса́дка ж., в разн. знач. наса́дка; (о приманке — ещё) нажи́вка;
надзе́ць кані́чную ~ку — наде́ть кони́ческую наса́дку;
н. чыгу́ннай му́фты — наса́дка чугу́нной му́фты;
ры́ба з’е́ла ~ку — ры́ба съе́ла наса́дку (нажи́вку)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. насадзіць 2 (у 1 знач.).
2. Прынада для рыб, якая насаджваецца на кручок. Ціхі ўсплёск вады, і шнур з насадкаю апускаецца на дно віра. Ваданосаў.
3. Частка апарата, якая надзяваецца на што‑н. Канічная пасадка. Кальцавая пасадка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насадзі́ць², -саджу́, -са́дзіш, -са́дзіць; зак.
1. каго-што. Моцна, шчыльна надзець на што-н.
Н. сякеру на тапарышча.
Н. чарвяка на кручок.
2. перан., што. Узбіўшыся на што-н. вострае, параніць (разм.).
Н. нагу на цвік.
|| незак. наса́джваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. наса́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 1 знач.) і наса́джванне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наса́дачны наса́дочный; см. наса́дка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шы́цік м., рыб. (насадка) руче́йник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
руче́йник рыб. (насадка) шы́цік, -ка м., ашы́так, -тка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наса́джванне ср. наса́дка ж.; см. наса́джваць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)