напе́ць, -пяю́, -пяе́ш, -пяе́; -пяём; -пеяце́, -пяю́ць; зак.

1. чаго. Спець многа чаго-н.

2. што. Перадаць голасам.

Н. арыю.

3. чаго і без дап. Нагаварыць, напляткарыць на каго-н. (разм.).

|| незак. напява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напе́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напяю́ напяё́м
2-я ас. напяе́ш напеяце́
3-я ас. напяе́ напяю́ць
Прошлы час
м. напе́ў напе́лі
ж. напе́ла
н. напе́ла
Загадны лад
2-я ас. напе́й напе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час напе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напе́ць сов., в разн. знач. напе́ть;

н. мно́га пе́сень — напе́ть мно́го пе́сен;

н. маты́ў — напе́ть моти́в;

н. пласці́нку — напе́ть пласти́нку;

◊ н. у ву́шы — напе́ть в у́ши

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напе́ць, ‑пяю, ‑пяеш, ‑пяе; ‑пяём, ‑пеяце; зак.

1. чаго. Спець многа чаго‑н. Вольны вецер напеў вольных песень табе, Бор зялёны ўзняў дружным гоманам, Сонца полымем вызвала к слаўнай сяўбе, Зоры веру ўлілі сілам зломаным. Купала.

2. што. Перадаць голасам. Напець матыў. Напець арыю.

3. што. Спець для гуказапісу (на плёнку, пласцінку і пад.). Напець пласцінку.

4. чаго і без дап. Разм. Нагаварыць, напляткарыць на каго‑н.

•••

Напець у вушы — тое, што і напець (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напе́ть сов. напе́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. напець.

2. што і без дап. Ціха, напаўголасу пець.

Н. песню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напе́ты в разн. знач. напе́тый; см. напе́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напяя́ць

‘напець што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напяю́ напяё́м
2-я ас. напяе́ш напеяце́
3-я ас. напяе́ напяю́ць
Прошлы час
м. напяя́ў напяя́лі
ж. напяя́ла
н. напяя́ла
Загадны лад
2-я ас. напе́й напе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час напяя́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набулды́рыць

‘напець што-небудзь і без прамога дапаўнення; пусціць бурбалкі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набулды́ру набулды́рым
2-я ас. набулды́рыш набулды́рыце
3-я ас. набулды́рыць набулды́раць
Прошлы час
м. набулды́рыў набулды́рылі
ж. набулды́рыла
н. набулды́рыла
Загадны лад
2-я ас. набулды́р набулды́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час набулды́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да напець.

2. што і без дап. Ціха, напаўголасу пець. Напяваць мелодыю. Напяваць песню. □ Усю дарогу.. [Якуб] адбівае ваенны шаг, размахвае рукамі і напявае сам сабе. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)