набулды́рыць
‘напець што-небудзь і без прамога дапаўнення; пусціць бурбалкі’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| набулды́ру | набулды́рым | |
| набулды́рыш | набулды́рыце | |
| набулды́рыць | набулды́раць | |
| Прошлы час | ||
| набулды́рыў | набулды́рылі | |
| набулды́рыла | ||
| набулды́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| набулды́р | набулды́рце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| набулды́рыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)