напява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да напець.
2. што і без дап. Ціха, напаўголасу пець. Напяваць мелодыю. Напяваць песню. □ Усю дарогу.. [Якуб] адбівае ваенны шаг, размахвае рукамі і напявае сам сабе. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)