напяя́ць

‘напець што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напяю́ напяё́м
2-я ас. напяе́ш напеяце́
3-я ас. напяе́ напяю́ць
Прошлы час
м. напяя́ў напяя́лі
ж. напяя́ла
н. напяя́ла
Загадны лад
2-я ас. напе́й напе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час напяя́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)