наперако́р.
1. прысл. Насуперак чаканням, не так, як хто-н. хацеў.
Гаварыць н.
2. прыназ. з Д. Не зважаючы на што-н.
Н. стыхіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наперако́р
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| наперако́р |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наперако́р
прыназоўнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наперако́р
1. нареч. напереко́р;
гавары́ць н. — говори́ть напереко́р;
2. предлог с дат. напереко́р;
н. стыхі́і — напереко́р стихи́и
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наперако́р,
1. прысл. Не так, як жадалі, хацелі, чакалі; насуперак. Зрабіць наперакор. □ Так за ўсё жыццё Юзэфа і не сказала мужу слова наперакор. Броўка.
2. прыназ. з Д. Спалучэнне з прыназ. «наперакор» выражае ўступальныя адносіны: ужываецца пры назве асобы, прадмета або з’явы, насуперак якім, нягледзячы на якія што‑н. адбываецца. Максіма ў ваенна-марское вучылішча не прынялі, і ён, наперакор жадання бацькоў, на злосць усім, паехаў у марскі тэхнікум. Шамякін. Наперакор ліхой стыхіі, На гэтай згруджанай жарстве, Узняўшы вежы залатыя, Прыгожы горад расцвіце. Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наперакор, супроць, насупраць, назло; насуперак, насупор (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
назло́, прысл.
Наперакор, з намерам раззлаваць.
Рабіць н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напереко́р
1. нареч. наперако́р; напо́перак;
говори́ть напереко́р гавары́ць наперако́р (напо́перак);
2. предлог с дат. напо́перак, наперако́р; (вопреки) насу́перак;
напереко́р стихи́и напо́перак (наперако́р) стыхі́і.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вопреки́ предлог с дат. наперако́р, насу́перак, напо́перак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сваво́льства, -а, н.
1. Гарэзлівасць, гуллівасць.
С. дзяцей.
2. Свавольныя паводзіны, учынкі, якія ідуць наперакор каму-н., парушаюць прынятыя нормы.
С. інспектара.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)