Verbum

анлайнавы слоўнік

наму́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наму́льваць несов. (повреждать трением) натира́ть, стира́ть; (давлением) намина́ть; см. наму́ляць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наму́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да намуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наму́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да намульваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наму́льванне ср. натира́ние; см. наму́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наму́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намульваць — намуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наму́львацца несов., страд. натира́ться, стира́ться; намина́ться; см. наму́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стира́ть^I несов. (к стере́ть);

1. в разн. знач. сціра́ць;

3. (повреждать трением) сціра́ць, наму́льваць; см. стере́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натира́ть несов.

1. (смазывать) націра́ць;

2. (начищать, наводить лоск) начышча́ць, нашаро́ўваць, наглянцо́ўваць;

3. (причинять раздражение, повреждение) націра́ць, наму́льваць;

4. (измельчать) націра́ць; (тёркой) надзіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набива́ть несов.

1. (наполнять) напіха́ць, напі́хваць; (чемодан, склад и т. п.) напако́ўваць, набіва́ць; напіра́ць;

набива́ть чу́чело напіха́ць (набіва́ць) чу́чала;

набива́ть тру́бку напіха́ць (набіва́ць) лю́льку;

набива́ть папиро́сы напіха́ць папяро́сы;

набива́ть карма́н напако́ўваць (напіха́ць, напіра́ць) кішэ́нь;

2. (убивать в каком-л. количестве) набіва́ць; (стреляя) настрэ́льваць; (птицы, скота) нараза́ць; (свиней) нако́лваць;

3. (вколачивать, прикреплять) набіва́ць;

набива́ть гвозде́й в сте́ну набіва́ць цвіко́ў у сцяну́;

набива́ть о́бручи набіва́ць абручы́;

4. (причинять повреждение) набіва́ць; (натирать) наму́льваць;

5. (отпечатывать узор на ткани) набіва́ць;

◊

набива́ть це́ну набіва́ць (наганя́ць) цану́; см. наби́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)