набива́ть
1. (наполнять) напіха́ць, напі́хваць; (чемодан, склад
набива́ть чу́чело напіха́ць (набіва́ць) чу́чала;
набива́ть тру́бку напіха́ць (набіва́ць) лю́льку;
набива́ть папиро́сы напіха́ць папяро́сы;
набива́ть карма́н напако́ўваць (напіха́ць, напіра́ць) кішэ́нь;
2. (убивать в каком-л. количестве) набіва́ць; (стреляя) настрэ́льваць; (птицы, скота) нараза́ць; (свиней) нако́лваць;
3. (вколачивать, прикреплять) набіва́ць;
набива́ть гвозде́й в сте́ну набіва́ць цвіко́ў у сцяну́;
набива́ть о́бручи набіва́ць абручы́;
4. (причинять повреждение) набіва́ць; (натирать) наму́льваць;
5. (отпечатывать узор на ткани) набіва́ць;
◊
набива́ть це́ну набіва́ць (наганя́ць) цану́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)