наму́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наму́льваю наму́льваем
2-я ас. наму́льваеш наму́льваеце
3-я ас. наму́львае наму́льваюць
Прошлы час
м. наму́льваў наму́львалі
ж. наму́львала
н. наму́львала
Загадны лад
2-я ас. наму́львай наму́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наму́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наму́льваць несов. (повреждать трением) натира́ть, стира́ть; (давлением) намина́ть; см. наму́ляць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наму́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да намуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наму́льваць, наму́ляць (нагу і г. д.) sich (D) etw. wund réiben*;

наму́льваць сабе́ мазалі́ на рука́х Schwíelen bekómmen*;

наму́льваць сабе́ мазалі́ на нага́х Blásen an den Füßen bekómmen*;

наму́льваць сабе́ но́гі да крыві́ sich (D) die Füße wund [blútig] laufen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наму́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да намульваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наму́льванне ср. натира́ние; см. наму́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наму́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намульваць — намуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наму́львацца несов., страд. натира́ться, стира́ться; намина́ться; см. наму́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odparzać

незак. намульваць (нагу)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стира́ть​I несов. (к стере́ть);

1. в разн. знач. сціра́ць;

3. (повреждать трением) сціра́ць, наму́льваць; см. стере́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)