стере́ть сов.

1. в разн. знач. сце́рці, мног. пасціра́ць;

стере́ть пыль со стола́ сце́рці пыл са стала́;

вре́мя стёрло оби́ду перен. час сцёр кры́ўду;

2. (трением повредить кожу) сце́рці, мног. пасціра́ць, наму́ляць, мног. панаму́льваць;

стере́ть но́гу во вре́мя ходьбы́ сце́рці (наму́ляць) нагу́ ў час хады́;

стере́ть в порошо́к (кого-л.) сце́рці на парашо́к (каго-небудзь);

стере́ть с лица́ земли́ сце́рці з зямлі́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)