надрыва́ць гл. надарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надрыва́ю надрыва́ем
2-я ас. надрыва́еш надрыва́еце
3-я ас. надрыва́е надрыва́юць
Прошлы час
м. надрыва́ў надрыва́лі
ж. надрыва́ла
н. надрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. надрыва́й надрыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час надрыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надрыва́ць несов., в разн. знач. надрыва́ть; (повреждать — ещё) надса́живать; см. надарва́ць;

◊ н. душу́ — надрыва́ть ду́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надарваць.

•••

Надрываць горла (глотку) — тое, што і драць горла (гл. драць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надарва́ць, -рву́, -рве́ш, -рве́; -рвём, -рвяце́, -рву́ць; -рві́; -рва́ны; зак., што.

1. Крыху, не да канца парваць.

Н. вяроўку.

2. Пашкодзіць здароўе ў выніку якіх-н. празмерных намаганняў.

Н. здароўе.

◊

Надарваць жывот (жываты) (разм.) — вельмі моцна і доўга пасмяяцца.

Надарваць сэрца (разм.) — выклікаць душэўныя пакуты.

|| незак. надрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. надры́ў, -ры́ву, м. (да 1 знач.) і надрыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надрыва́ть несов.

1. (бумагу, ткань) наддзіра́ць; (верёвку и т. п.) надрыва́ць;

надрыва́ть конве́рт наддзіра́ць канве́рт;

2. (утомлять чрезмерным усилием) надрыва́ць, падрыва́ць;

надрыва́ть грудь надрыва́ць гру́дзі;

надрыва́ть го́лос надрыва́ць го́лас;

◊

надрыва́ть ду́шу надрыва́ць душу́;

надрыва́ть свои́ си́лы надрыва́ць (падрыва́ць) свае́ сі́лы;

надрыва́ть живо́т (живо́тики) со́ смеху (от хо́хота) надрыва́ць (падрыва́ць) жыво́т (жываты́) ад сме́ху (з ро́гату);

надрыва́ть го́рло надрыва́ць го́рла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надрыва́нне ср. надры́в м.; см. надрыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надса́живать несов., прост. (надрывать) надрыва́ць; (о голосе — ещё) зрыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знатужа́ць

‘надрываць, падрываць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знатужа́ю знатужа́ем
2-я ас. знатужа́еш знатужа́еце
3-я ас. знатужа́е знатужа́юць
Прошлы час
м. знатужа́ў знатужа́лі
ж. знатужа́ла
н. знатужа́ла
Загадны лад
2-я ас. знатужа́й знатужа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знатужа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надрыва́цца несов., возвр., страд. надрыва́ться; надса́живаться; см. надарва́цца, надрыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)